Tematy - Podatkowa księga przychodów i rozchodów, Inwentaryzacja - INFOR.PL

Jesteśmy przedsiębiorstwem wodociągów i kanalizacji (działającym w formie spółki z o.o.) posiadającym dużą liczbę środków trwałych trudno dostępnych. W jaki sposób należy przeprowadzić inwentaryzacje takich środków trwałych, jak np. rury kanalizacyjne?

Termin przeprowadzenia inwentaryzacji materiałów w magazynie jest uzależniony od sposobu ich ewidencji. Jeżeli jest ona ilościowo-wartościowa i dotyczy przechowywania na terenie strzeżonym, to spis przeprowadza się raz w ciągu dwóch lat.

Obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji wynika z art. 26–27 ustawy o rachunkowości. Inwentaryzacja, tj. okresowe ustalanie lub sprawdzanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, jest elementem rachunkowości jednostki, za którą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Odpowiedzialność za spis z natury ponosi osoba, której ta czynność została powierzona, ale tylko w tym zakresie.

Rozpoczęcie procesu likwidacyjnego w spółce wiąże się z obowiązkiem stosowania szczególnych zasad rachunkowości, które znajdują odzwierciedlenie w sposobie prowadzenia ksiąg rachunkowych. Przed rozpoczęciem likwidacji spółka zobowiązana jest m.in. do przeprowadzenia inwentaryzacji, przeszacowania wartości aktywów do wartości odzyskiwalnej, utworzenia rezerw na przyszłe zobowiązania oraz rezerwy na zagrożenie utraty zdolności do kontynuacji działalności.

Wybór biegłego rewidenta to proces, który może trwać parę tygodni. Dlatego należy wcześniej, rozpocząć przeglądanie ofert i rozmowy z biegłymi rewidentami. Ma to istotne znaczenie, ponieważ biegły rewident musi mieć zapewnioną możliwość uczestniczenia w inwentaryzacji, która najpóźniej powinna się rozpocząć 1 października.

Każdy przedsiębiorca zobligowany jest do prowadzenia takiej ewidencji swoich przychodów i kosztów, w której znajdą się prawidłowe informacje o wszystkich zdarzeniach gospodarczych danego okresu. Ewidencja ta może przybrać formę uproszczoną, czyli tzw. Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów, oraz pełną (księgi rachunkowe). Co do zasady, pierwsza z nich dotyczy raczej przedsiębiorców z sektora MSP, druga – większych firm. Czym różnią się te dwie formy prowadzenia rachunkowości i do kogo są adresowane?

Przeprowadzenie inwentaryzacji umożliwia weryfikację rzetelności i aktualności ewidencji, a także pozwala na przyjrzenie się temu, w jaki sposób wygląda ochrona i zarządzanie majątkiem jednostki. Obowiązek rzetelnego i przejrzystego przedstawienia sytuacji majątkowej firmy określa art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Wiarygodność danych zaistnieje tylko wtedy, gdy mogą one zostać porównane ze stanem rzeczywistym. Jedną z zasad, dzięki której można osiągnąć zamierzony cel inwentaryzacji, jest zasada „zamkniętych drzwi”.

Mali podatnicy, którzy rozliczają się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych (skala podatkowa) lub liniowo, nie muszą od razu prowadzić pełnych ksiąg rachunkowych.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych, określa rozporządzenie w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Rozporządzenie precyzuje również jakie rodzaje dowodów mogą być podstawą zapisów w księdze podatkowej.

Grudzień to czas, w którym zwalniamy tempo codziennych spraw, to czas podsumowań, porządków - nie tylko domowych, ale również jest to czas przeprowadzania inwentaryzacji należności w przedsiębiorstwach. Potwierdzając salda możemy wykryć nieprawidłowości i nadużycia w gospodarce finansowej.

Podatkowa księga przychodów i rozchodów (dalej: pkpir) jest ewidencją prowadzoną dla celów podatku dochodowego. Zasadniczo wynika z niej jedynie wysokość przychodów i kosztów podatkowych. Natomiast księgi rachunkowe to „obraz” całego przedsiębiorstwa, z całym jego majątkiem i wszystkimi zobowiązaniami. Dlatego dla podatników, którzy z początkiem nowego roku mają obowiązek zaprowadzenia ksiąg rachunkowych lub chcą zrobić to dobrowolnie, przejście na „pełną księgowość” jest procesem dość skomplikowanym.

Jedną z czynności związanych z przygotowaniem inwentaryzacji jest również opracowanie odpowiednich zarządzeń wewnętrznych, do których należy też instrukcja inwentaryzacyjna. Do kierownika jednostki należy zatwierdzenie przepisów wewnętrznych w zakresie organizacji inwentaryzacji. Przepisy te są wydawane w formie dokumentu.

W przypadku wyrobów gotowych, w zakresie ubytków alkoholu etylowego, możliwe jest przeprowadzanie inwentaryzacji z częstotliwością dwa razy do roku. Inwentaryzacja wyrobów gotowych w okresach pół rocznych jest zgodna z rozporządzeniem MF w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych.

W zasadach (polityce) rachunkowości mamy zapisane, że środki trwałe powyżej 1500 zł do 3500 zł są wprowadzane do ewidencji środków trwałych i amortyzowane jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania. Czy całkowicie zamortyzowane niskocenne środki trwałe należy inwentaryzować drogą spisu z natury?

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości istnieje obowiązek inwentaryzowania środków pieniężnych w kasach. Inwentaryzację należy przeprowadzić drogą spisu z natury na dzień bilansowy. W przypadku gdy zgodnie z decyzją kierownika będzie to dzień wolny, spis należy przeprowadzić na koniec ostatniego dnia roboczego lub na początku pierwszego w nowym roku.

Metoda inwentaryzacji za pomocą weryfikacji polega na porównaniu danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników. Stosuje się ją w przypadku składników aktywów i pasywów, których z różnych przyczyn nie można zinwentaryzować metodą spisu z natury lub metodą potwierdzenia salda.

Ponieważ wkraczamy już w ostatni miesiąc tego roku, wiele firm jest na etapie planowania – a niektóre przeprowadzania – inwentaryzacji, która polega na uzgodnieniu zapisów księgowych ze stwierdzonym stanem faktycznym, wyjaśnieniu i rozliczeniu ewentualnych różnic. Jakie są rodzaje inwentaryzacji? Kiedy należy ją przeprowadzić? I co najważniejsze – jak zinwentaryzować np. znaczną ilość materiałów sypkich lub jakie są alternatywne metody zliczenia samochodów w Twojej firmie?

Przepisy ustawy o rachunkowości nakazują przeprowadzenie inwentaryzacji na ostatni dzień każdego roku obrotowego. Od tej reguły są jednak wyjątki. Termin i częstotliwość inwentaryzacji uważa się za dotrzymane m.in., jeżeli inwentaryzację zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu dwóch lat.

Jedną z najpopularniejszych form inwentaryzacji jest spis z natury, niejednokrotnie określany w języku potocznym jako remanent. Jakie składniki majątku mogą być zinwentaryzowane tą drogą? Jakie są zasady przeprowadzenia spisu z natury?

W przypadku, jeżeli w spisie z natury sporządzonym na dzień zaprowadzenia ewidencji, jak i w spisach z natury sporządzonych na koniec poprzednich lat podatkowych zakupione przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej towary handlowe były ujmowane w jednostce miary (kilogramach), to również w sporządzonym na koniec kolejnego roku podatkowego spisie z natury towary te należy ująć w tej samej jednostce miary.

Ustawa o rachunkowości nakłada na jednostki obowiązek inwentaryzacji składników majątku na ostatni dzień roku obrotowego. Słowo „inwentaryzacja” wychodzi się od łacińskiego określenia „invenire”, które znaczy tyle, co „znaleźć, odkryć”. Mimo iż w języku potocznym kojarzy się ona z dokonaniem spisu z natury określonych składników na wybranym obszarze, w prawie bilansowym może być przeprowadzona trzema metodami: wspomnianym spisem z natury, drogą potwierdzenia sald oraz porównania danych w księgach rachunkowych z danymi zawartymi w odpowiednich dokumentach źródłowych.

Spis z natury umożliwia dokonanie fizycznego pomiaru ilości składników majątkowych za pomocą ich przeliczenia/zważenia/zmierzenia. Jeśli nie istnieje możliwość przeliczenia/zważenia/zmierzenia składników majątku, bo są one trudno mierzalne czy niedostępne, ponieważ występują w dużych partiach – sypkich (zboże), przestrzennych, czy są przechowywane w zwałach, zbiornikach, zasobnikach (paliwo, węgiel koks), to można ustalić ich ilość opierając się na obliczeniach technicznych za pomocą drogi tzw. szacunku.

Inwentaryzację można przeprowadzić w sposób tradycyjny lub elektroniczny. Pod pojęciem „tradycyjny” można rozumieć przeprowadzenie inwentaryzacji poprzez ręczny spis towarów i materiałów oraz środków trwałych na arkuszach spisowych.

Większość małych podmiotów gospodarczych prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Jeżeli jednak ich obroty w danym roku przekroczą limit 1 200 000 euro w przeliczeniu na PLN, wtedy mają obowiązek przejść od następnego roku obrotowego na księgi rachunkowe.

Inwentaryzacja ma na celu wykazanie w księgach rachunkowych najbardziej realnego stanu aktywów i pasywów. Amortyzacja natomiast odzwierciedla utratę wartości aktywów w czasie. Przyjrzyjmy się jakie zależności występują pomiędzy tymi dwoma procesami.

Przepisy dotyczące inwentaryzacji są dostępne w rozdziale 3 ustawy o rachunkowości. Jednak w ustawie o rachunkowości nie są doprecyzowane kwestie techniczne i organizacyjne dotyczące przeprowadzenia inwentaryzacji. Tak więc podczas przeprowadzenia inwentaryzacji niezwykle istotne jest ujęcie w polityce rachunkowej zasad, które umożliwią prawidłową jej realizację.

Wartości niematerialne i prawne są to prawa majątkowe, które mają przewidywany okres ekonomicznej użyteczności dłuższy niż rok i są przeznaczone do użytkowania na potrzeby własne jednostki. To mogą być patenty, licencje, znaki towarowe, a przede wszystkim programy komputerowe. Niematerialne, czyli nie można ich w żaden sposób policzyć, ani zmierzyć, a więc nie można w przypadku wartości niematerialnych i prawnych przeprowadzać spisu z natury. Jedyną prawidłową i obowiązującą metodą jest metoda weryfikacji salda.

Większość małych podmiotów gospodarczych prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Jeżeli jednak ich obroty w danym roku przekroczą limit 1 200 000 euro w przeliczeniu na PLN, wtedy mają obowiązek przejść od następnego roku obrotowego na księgi rachunkowe.

Jak prawidłowo sporządzać spis z natury w przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?

Obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji wynika z art. 26–27 ustawy o rachunkowości. Inwentaryzacja, tj. okresowe ustalanie lub sprawdzanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, jest elementem rachunkowości jednostki, za którą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Odpowiedzialność za spis z natury ponosi osoba, której ta czynność została powierzona, ale tylko w tym zakresie.

Inwentaryzację musi przeprowadzić każda jednostka na dzień bilansowy. Inwentaryzacja jest podstawą wiarygodnej wyceny bilansowej i poprawnego sprawozdania finansowego. Dlatego czynności inwentaryzacyjne należy przeprowadzić rzetelnie i z należytą starannością.

Prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów służy bieżącej ewidencji operacji gospodarczych w uproszczonej formie, czyli w systemie księgowości pojedynczej. Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (pkpir), szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga zawarte są w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t.j. Dz.U. 2014 poz. 1037).

W związku z obowiązkiem przeprowadzenia inwentaryzacji na ostatni dzień roku obrotowego niejednokrotnie powstają różnice inwentaryzacyjne, czyli różnice pomiędzy stanem faktycznym i zapisem w księgach rachunkowych. W jaki sposób należy prawidłowo rozliczyć powstałe podczas inwentaryzacji różnice?

Osobą uprawnioną do badania sprawozdań finansowych jest biegły rewident. Jego praca polega na sprawdzaniu, czy informacje zawarte w sprawozdaniach wypływające na rynek od jednostek są prawdziwe. Jednostki powinny też odpowiednio wcześniej dokonać wyboru biegłego rewidenta.

Inwentaryzacja składników majątku i źródeł ich pochodzenia, która jest sporządzana w określonym dniu umożliwia ustalenie różnic wynikających ze sprawdzenia stanu środków ze stanem obecnym w ewidencji księgowej.

Inwentaryzacja majątku jest wymogiem polskiego prawa bilansowego. Jednocześnie jest sposobem kontroli wewnętrznej, która weryfikuje stan ilościowy i wartość mienia. Spis w jednostce gospodarczej powinien być przeprowadzany przynajmniej raz na cztery lata w odniesieniu do środków trwałych takich jak nieruchomości, maszyny i urządzenia oraz inne środki trwałe znajdujące się na terenie strzeżonym. W przypadku pozostałych środków trwałych inwentaryzacja powinna być przeprowadzana pod koniec każdego roku obrotowego. Inwentaryzacji dokonuje się za pomocą spisu z natury oraz weryfikacji danych w dokumentacji.

Czy paragony fiskalne dokumentujące transakcje nabycia towarów za granicą, stanowiących następnie towar handlowy w działalności gospodarczej, można traktować jako dowody księgowe będące podstawą zapisu w pkpir?

Inwentaryzacja to ogół czynności, które mają na celu ustalenie lub weryfikację obecnego stanu aktywów i pasywów. Uwzględniając różnorodność posiadanego majątku, niezbędne jest zastosowanie wielorakich sposobów inwentaryzacji, co przyczynia się do tego, iż proces jest zazwyczaj złożony i pracochłonny.

Inwentaryzacja jest ważnym narzędziem kontroli oraz przeciwdziałania nieprawidłowościom w przedsiębiorstwie, stanowi także niezwykle istotny element rachunkowości jednostki. Celem inwentaryzacji jest ustalenie faktycznych stanów aktywów i pasywów, odpowiednie skorygowanie danych ewidencyjnych o powstałe różnice, tak aby dane te były zgodne ze stanem faktycznym, rozliczenie osób odpowiedzialnych materialnie za powierzony majątek oraz ocena stanu i przydatności posiadanych zasobów.

Księgowi zajmujący się usługowym prowadzeniem wyłącznie ksiąg przychodów i rozchodów od 10 sierpnia nie potrzebują uprawnień, ubezpieczenia OC oraz są zwolnieni z niektórych obowiązków.

Inwentaryzacja jest istotną czynnością w obszarze odpowiedzialności pracownika za powierzone mienie. Pozwala ustalić rzeczywiste niedobory i daje możliwość egzekwowania ich od pracowników.

Obowiązek prowadzenia księgi (pkpir albo ksiągi rachunkowej) dotyczy osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, tylko wtedy, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar jej prowadzenia. Gdy podatnik zamiaru prowadzenia ksiągi nie zgłosi, dochód określany jest na podstawie norm szacunkowych dochodu.

Na podstawie dowodu wewnętrznego tzw. WZ, podatnik nie można dokonać ujęcia kosztów w pkpir, ponieważ taki dokument nie będzie zawierał wszystkich elementów zawartych w rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów niezbędnych do uznania go za dowód księgowy, czyli podpisów osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczej.

Księga Przychodów i Rozchodów to jeden z najpopularniejszych sposobów prowadzenia księgowości w polskich firmach, który opiera się na prostej tabeli zawierającej wszystkie wydatki i przychody firmy. Przepisy szczegółowo określają jak KPiR musi być prowadzona, aby była uznana za rzetelną. Spełnienie tego kryterium zależy m.in. od poprawiania błędów, które mogą się pojawić podczas prowadzenia księgi. W jaki sposób tego dokonać?

Czy osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego (pochodząca z jednego kraju UE), która założyła działalność gospodarczą w Polsce, jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych, czy też może prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów (pkpir)?

Czy jest możliwość przeprowadzenia inwentaryzacji środków trwałych nie od października do 15 stycznia roku następnego, lecz w okresie np. maj–czerwiec (przy założeniu, że inwentaryzacji dokonuje się nie później niż w ciągu 4 lat).

Podatnik zamierza prowadzić działalność gospodarczą, która polega na sprzedaży używanych opon samochodowych zakładom zajmującym się bieżnikowaniem opon, bądź przerabianiem na inne wyroby. Czy w przypadku założenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (pkpir), zakup zużytych opon od osób fizycznych nieprowadzących działalności można dokumentować dowodami wewnętrznymi?

Podatnicy osiągający przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowani na zasadach ogólnych, zobowiązani są założyć podatkową księgę przychodów i rozchodów (pkpir), a w razie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży - również tę ewidencję, na dzień 1 stycznia roku podatkowego lub na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego.

Sprawozdanie finansowe należy sporządzić na dzień bilansowy. W przypadku jednostek, u których rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy, jest to 31 grudnia. Sprawozdanie finansowe jest końcowym produktem całego procesu zamknięcia roku obrotowego, który powinien skutkować ostatecznym zamknięciem ksiąg rachunkowych.

Na koniec roku przedsiębiorcy zobowiązani są sporządzić inwentaryzację składników majątku. Spisany w trakcie inwentaryzacji majątek firmy należy następnie wycenić. Jak prawidłowo dokonać wyceny?

Podatkowa księga przychodów i rozchodów, Inwentaryzacja

Jak przeprowadzić inwentaryzację rur kanalizacyjnych

Jak inwentaryzować zapasy materiałów w magazynie

IFK poleca: Przygotuj się do inwentaryzacji za 2015 r.

Księgi rachunkowe spółki postawionej w stan likwidacji

IFK poleca: Czas dokonać wyboru biegłego rewidenta

KPiR czy księgi rachunkowe?

Zasada "zamkniętych drzwi" przy inwentaryzacji

Księga przychodów i rozchodów - zakładanie i prowadzenie

Dokumentacja na potrzeby pkpir

Inwentaryzacja należności elementem procesu zarządzania wierzytelnościami

Jak przejść z podatkowej księgi na księgi rachunkowe

Instrukcja inwentaryzacyjna

Możliwość przeprowadzania inwentaryzacji dwa razy do roku

Jak inwentaryzować niskocenne środki trwałe

Inwentaryzacja gotówki w kasie na dzień bilansowy

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji metodą weryfikacji

Rodzaje inwentaryzacji - inwentaryzacja niestandardowa

Inwentaryzacja przeprowadzana raz w ciągu dwóch lat

Spis z natury jako jedna z form inwentaryzacji

Spis z natury przy zastosowaniu jednostki miary

Zasady dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji drogą potwierdzenia sald

Spis z natury składników trudno mierzalnych i niedostępnych

Dokumenty tradycyjne a elektroniczne podczas procesu inwentaryzacji

Przejście z pkpir na księgi rachunkowe

Inwentaryzacja a amortyzacja środków trwałych

Naruszenia w sferze finansów publicznych z zakresu inwentaryzacji

Sposób inwentaryzacji wartości niematerialnych i prawnych

Przejście z podatkowej księgi przychodów i rozchodów na księgi rachunkowe

Sporządzanie spisu z natury – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Inwentaryzacja za 2014 rok - czynności przygotowawcze

Jak się przygotować do inwentaryzacji

Podatkowa księga przychodów i rozchodów – druk

Jak ująć w księgach rachunkowych i rozliczyć podatkowo różnice inwentaryzacyjne

Jak i kiedy dokonać wyboru biegłego rewidenta?

Inwentaryzacja zdawczo-odbiorcza

Jak efektywnie przeprowadzać spis przy wielu zespołach spisowych?

Czy można dokumentować w pkpir zakup towarów paragonami fiskalnymi

Dokumentacja przy inwentaryzacji

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji

Usługowe prowadzenie pkpir bez wymogu ubezpieczenia OC

Inwentaryzacja a odpowiedzialność materialna pracowników

Prowadzenie ksiąg rachunkowych - produkcja rolna

Jakie dokumenty mogą być podstawą zapisów w pkpir

Jak poprawiać błędy w KPiR?

Możliwość prowadzenia pkpir przez osoby z innego kraju UE

Kiedy przeprowadzić inwentaryzację środków trwałych

Jak udokumentować w pkpir zakup zużytych opon

Obowiązek zgłoszenia pkpir

Wymogi formalne sprawozdania finansowego

Inwentaryzacja i wycena składników majątku firmy