Podatnik, który sprowadza z Unii Europejskiej samochody używane zakupione od osób fizycznych, celem dalszej odsprzedaży w kraju, zanim dokona ich zbycia musi ponieść dodatkowe koszty. W szczególności powinien opłacić akcyzę, ponieść koszt usługi recyklingowej, opłacić badania techniczne pojazdu, przetłumaczyć dokumenty pojazdu na język polski, często też zarejestrować samochód czy wykonać drobne naprawy.
W założeniu, prowadzenie działalności gospodarczej jest ukierunkowane na osiągnięcie jak najwyższego zysku. Sposobów osiągnięcia tego celu jest bardzo wiele. Czasami zdarzyć się może, iż przedsiębiorcy, w dłuższej perspektywie czasowej, opłaci się dokonać sprzedaży w takim systemie rabatowym, że działalność nie tylko, że nie przynosi zysków, ale wręcz straty.
Spółka posiadająca zezwolenie na obrót hurtowy piwem zamierza dokonać zakupu wyrobów akcyzowych (piwo, kod CN 2203 00 01) z akcyzą zapłaconą na terytorium kraju. Sprzedający nabył te wyroby bezpośrednio od browaru, a więc od podmiotu, który dokonał zapłaty podatku akcyzowego. Spółka będzie więc dalszym w kolejności nabywcą wyrobów akcyzowych, które zamierza sprzedawać do kraju należącego do Wspólnoty Europejskiej, a więc dokonać dostawy wewnątrzwspólnotowej nabytych wyrobów i wystąpić o zwrot akcyzy zapłaconej na terenie kraju.
Podmiot francuski, który na terytorium Polski nie ma miejsca zamieszkania, siedziby, stałego miejsca wykonywania działalności, zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług dokonuje dostawy towaru na rzecz polskiego podatnika. Dostawa została dokonana w dniu 28 kwietnia 2011 r. Podatnik francuski na tę okoliczność w dniu 11 maja 2011 r. wystawił fakturę z adnotacją, że podatek rozlicza nabywca towaru.
Podatnik, który w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dokonuje zakupu towarów celem ich dalszej odsprzedaży jest w stanie wykazać bezpośredni związek pomiędzy dokonanym nabyciem, a czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie podlega dyskusji. Inaczej rzecz się przedstawia, gdy związek pomiędzy wydatkami, a czynnościami opodatkowanymi nie jest już tak bezpośredni.
„Ustalenie, czy określona osoba jest podatnikiem podatku VAT wymaga dokonania przez sąd krajowy oceny, czy wykorzystywanie omawianego dobra polegające na jego stopniowej sprzedaży następuje w celu uzyskania stałych dochodów, z uwzględnieniem całości okoliczności sprawy, w szczególności czynników wskazujących na zamiar dokonywania tych transakcji w sposób powtarzalny. Nie ma przy tym znaczenia, że właściciel tego dobra nie nabył go w celu późniejszej sprzedaży ani że zostało ono przeniesione do majątku osobistego właściciela i tym samym wyłączone z działalności gospodarczej odrębnej od tej, z tytułu której osobę tę uznaje się za podatnika podatku od wartości dodanej.”