Tematy - Spis z natury, Bilans - INFOR.PL

Jak sprawić, aby przepływ informacji między Księgowym a Klientem spełniał oczekiwania obu stron? Kiedy Klient uzna, że dostał wystarczającą porcję informacji o swojej firmie? A kiedy Księgowy będzie w stanie je dostarczyć? Stworzenie warunków do sprawnej komunikacji stanowi drugi krok do optymalizacji pracy w księgowości.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub wspólnicy spółek cywilnych sporządzający sprawozdanie finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości (obowiązkowo lub dobrowolnie) powinni je złożyć w urzędzie skarbowym. Obowiązek ten należy wypełnić najpóźniej w terminie złożenia zeznania za rok ubiegły, czyli do 30 kwietnia. Roczne sprawozdanie finansowe stanowi bowiem załącznik do zeznania o wysokości dochodu składanego przez te osoby we właściwym urzędzie skarbowym.

W kontekście nowego wyroku NSA firmy nie należy zmuszać do zmian w przychodach i kosztach z poprzednich lat, jeśli zdarzenie miało miejsce w danym roku. Może zmieni się restrykcyjne podejście organów.

Podatnikowi na dzień likwidacji sklepiku spożywczego pozostały towary, których nie sprzedał i już nie będzie próbował ich odsprzedać. Zrobił remanent. Czy ma obliczyć VAT od tego remanentu, tj. odszukać stawki na każdy asortyment i wyliczyć VAT? Gdzie powinien ująć obliczony VAT od remanentu w ostatniej deklaracji?

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub wspólnicy spółek cywilnych sporządzający sprawozdanie finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości (obowiązkowo lub dobrowolnie) powinni je złożyć w urzędzie skarbowym. Obowiązek ten należy wypełnić najpóźniej w terminie złożenia zeznania za rok ubiegły, czyli do 30 kwietnia. Roczne sprawozdanie finansowe stanowi bowiem załącznik do zeznania o wysokości dochodu składanego przez te osoby we właściwym urzędzie skarbowym.

Spółka w marcu tego roku otrzymała informację, że za 2014 r. należy się jej dywidenda w bardzo dużej wysokości od spółki, w której posiada udziały. Dywidendę kasowo spółka otrzyma dopiero w maju obecnego roku. Kiedy i jakich księgowań należy dokonać? Czy dywidendę trzeba ująć w przychodach 2014 r. i zmienić sprawozdanie finansowe?

Podmioty prowadzące księgi rachunkowe zobowiązane są do tworzenia biernych rozliczeń międzyokresowych na świadczenia pracownicze, które w bilansie wykazywane są jako rezerwy na zobowiązania. Jednostka powinna uwzględnić rezerwy na znane jej ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń, także wtedy, gdy ich ujawnienie nastąpi między końcem roku a zamknięciem ksiąg rachunkowych za dany rok.

Spółka co jakiś czas dokonuje przeceny towarów handlowych w związku z zakończeniem sezonu na ich sprzedaż. W jaki sposób powinna zaksięgować skutki takiej obniżki? Czy powinna dokonywać tej przeceny dopiero wtedy, gdy sprzeda towar, czy już gdy jest podjęta decyzja o obniżeniu ceny? Często nowa, obniżona cena sprzedaży jest niższa od ceny zakupu.

Prowadzimy różne rodzaje działalności gospodarczej. W każdej z nich są odrębne magazyny, gdzie obowiązuje zasada rozchodu towarów (według metody FIFO). Od 1 stycznia 2015 r. jesteśmy zmuszeni w jednym z rodzajów działalności wprowadzić nowy system informatyczny, w którym wycena rozchodu towarów jest tylko według cen średnich ważonych. Czy w firmie mogą obowiązywać różne metody wyceny zapasów, gdy uwzględni się ten fakt w polityce rachunkowości?

Przedsiębiorstwa są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W związku z tym przygotowują sprawozdanie finansowe, które składa się z bilansu, rachunku zysków i strat oraz informacji dodatkowej. Przyjęte przez jednostkę zasady ewidencji kosztów mają wpływ na wybór wariantu rachunku.

Przeprowadzenie inwentaryzacji umożliwia weryfikację rzetelności i aktualności ewidencji, a także pozwala na przyjrzenie się temu, w jaki sposób wygląda ochrona i zarządzanie majątkiem jednostki. Obowiązek rzetelnego i przejrzystego przedstawienia sytuacji majątkowej firmy określa art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Wiarygodność danych zaistnieje tylko wtedy, gdy mogą one zostać porównane ze stanem rzeczywistym. Jedną z zasad, dzięki której można osiągnąć zamierzony cel inwentaryzacji, jest zasada „zamkniętych drzwi”.

Powstałe w wyniku bilansowej wyceny aktywów i pasywów różnice kursowe są zaliczane bezpośrednio do przychodów (dodatnie różnice) lub kosztów (ujemne różnice) finansowych (art. 30 ust. 4 uor). Należy je ująć w księgach rachunkowych na kontach zespołu 7 przychodów finansowych „Dodatnie różnice kursowe” i kosztów finansowych „Ujemne różnice kursowe” w korespondencji z kontem zespołu 1 lub 2.

Ze zjawiskiem trwałej utraty mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Jednostka powinna przynajmniej raz w roku przeprowadzić test na ustalenie, czy konieczne jest objęcie środka trwałego odpisem aktualizującym jego wartość.

Na koniec każdego roku podatkowego podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do książki przychodów i rozchodów spisu z natury (remanentu końcowego) towarów handlowych, materiałów podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. W remanencie na koniec roku nie ujmujemy środków trwałych i wyposażenia. W firmie, która nie ma na stanie towarów handlowych – a tak się często zdarza w branżach związanych z usługami – wartość remanentu wynosi 0 zł i też powinna być wpisana do księgi.

Grudzień to czas, w którym zwalniamy tempo codziennych spraw, to czas podsumowań, porządków - nie tylko domowych, ale również jest to czas przeprowadzania inwentaryzacji należności w przedsiębiorstwach. Potwierdzając salda możemy wykryć nieprawidłowości i nadużycia w gospodarce finansowej.

Każda jednostka zobligowana jest do wyceny nie rzadziej niż na dzień bilansowy posiadanych aktywów (majątku) oraz pasywów (źródeł finansowania majątku). Ponieważ zdecydowana większość podmiotów określa swój dzień bilansowy jako 31 grudnia, zostało już tylko kilka dni na przypomnienie sobie zasad wyceny składników bilansowych. Dziś podpowiadamy, jak należy wycenić aktywa obrotowe.

Jak prawidłowo wyceniać należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w prawie bilansowym i podatkowym?

Zamknięcie ksiąg rachunkowych następuje na dzień kończący dany rok obrotowy. Przed ich zamknięciem jednostka powinna przeprowadzić określone czynności, aby rzetelnie i jasno przedstawić sytuację majątkową i finansową oraz prawidłowo ustalić wynik finansowy.

Jedną z czynności związanych z przygotowaniem inwentaryzacji jest również opracowanie odpowiednich zarządzeń wewnętrznych, do których należy też instrukcja inwentaryzacyjna. Do kierownika jednostki należy zatwierdzenie przepisów wewnętrznych w zakresie organizacji inwentaryzacji. Przepisy te są wydawane w formie dokumentu.

W przypadku wyrobów gotowych, w zakresie ubytków alkoholu etylowego, możliwe jest przeprowadzanie inwentaryzacji z częstotliwością dwa razy do roku. Inwentaryzacja wyrobów gotowych w okresach pół rocznych jest zgodna z rozporządzeniem MF w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych.

W zasadach (polityce) rachunkowości mamy zapisane, że środki trwałe powyżej 1500 zł do 3500 zł są wprowadzane do ewidencji środków trwałych i amortyzowane jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania. Czy całkowicie zamortyzowane niskocenne środki trwałe należy inwentaryzować drogą spisu z natury?

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości istnieje obowiązek inwentaryzowania środków pieniężnych w kasach. Inwentaryzację należy przeprowadzić drogą spisu z natury na dzień bilansowy. W przypadku gdy zgodnie z decyzją kierownika będzie to dzień wolny, spis należy przeprowadzić na koniec ostatniego dnia roboczego lub na początku pierwszego w nowym roku.

Metoda inwentaryzacji za pomocą weryfikacji polega na porównaniu danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników. Stosuje się ją w przypadku składników aktywów i pasywów, których z różnych przyczyn nie można zinwentaryzować metodą spisu z natury lub metodą potwierdzenia salda.

Bilans jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Informacje w nim zawarte mają charakter statyczny, ponieważ dotyczą sytuacji na wybrany dzień (w przeciwieństwie np. do rachunku wyników, w którym o dynamiczności danych świadczy to, że zarówno przychody, jak i koszty są ponoszone w pewnym okresie). Często bilans przyrównuje się do fotografii (obrazu) firmy na dzień jego sporządzenia. Jakie są zasady dotyczące sporządzania bilansu uproszczonego?

Bilans przedsiębiorstwa jest jednym z elementów sprawozdania finansowego. Informacje w nim zawarte mają charakter statyczny, ponieważ dotyczą sytuacji na wybrany dzień (w przeciwieństwie np. do rachunku wyników, w którym o dynamiczności danych świadczy to, że zarówno przychody, jak i koszty są ponoszone w pewnym okresie). Często bilans przyrównuje się do fotografii (obrazu) firmy na dzień jego sporządzenia.

Ponieważ wkraczamy już w ostatni miesiąc tego roku, wiele firm jest na etapie planowania – a niektóre przeprowadzania – inwentaryzacji, która polega na uzgodnieniu zapisów księgowych ze stwierdzonym stanem faktycznym, wyjaśnieniu i rozliczeniu ewentualnych różnic. Jakie są rodzaje inwentaryzacji? Kiedy należy ją przeprowadzić? I co najważniejsze – jak zinwentaryzować np. znaczną ilość materiałów sypkich lub jakie są alternatywne metody zliczenia samochodów w Twojej firmie?

Przepisy ustawy o rachunkowości nakazują przeprowadzenie inwentaryzacji na ostatni dzień każdego roku obrotowego. Od tej reguły są jednak wyjątki. Termin i częstotliwość inwentaryzacji uważa się za dotrzymane m.in., jeżeli inwentaryzację zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu dwóch lat.

Jedną z najpopularniejszych form inwentaryzacji jest spis z natury, niejednokrotnie określany w języku potocznym jako remanent. Jakie składniki majątku mogą być zinwentaryzowane tą drogą? Jakie są zasady przeprowadzenia spisu z natury?

W przypadku, jeżeli w spisie z natury sporządzonym na dzień zaprowadzenia ewidencji, jak i w spisach z natury sporządzonych na koniec poprzednich lat podatkowych zakupione przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej towary handlowe były ujmowane w jednostce miary (kilogramach), to również w sporządzonym na koniec kolejnego roku podatkowego spisie z natury towary te należy ująć w tej samej jednostce miary.

Ustawa o rachunkowości nakłada na jednostki obowiązek inwentaryzacji składników majątku na ostatni dzień roku obrotowego. Słowo „inwentaryzacja” wychodzi się od łacińskiego określenia „invenire”, które znaczy tyle, co „znaleźć, odkryć”. Mimo iż w języku potocznym kojarzy się ona z dokonaniem spisu z natury określonych składników na wybranym obszarze, w prawie bilansowym może być przeprowadzona trzema metodami: wspomnianym spisem z natury, drogą potwierdzenia sald oraz porównania danych w księgach rachunkowych z danymi zawartymi w odpowiednich dokumentach źródłowych.

Spis z natury umożliwia dokonanie fizycznego pomiaru ilości składników majątkowych za pomocą ich przeliczenia/zważenia/zmierzenia. Jeśli nie istnieje możliwość przeliczenia/zważenia/zmierzenia składników majątku, bo są one trudno mierzalne czy niedostępne, ponieważ występują w dużych partiach – sypkich (zboże), przestrzennych, czy są przechowywane w zwałach, zbiornikach, zasobnikach (paliwo, węgiel koks), to można ustalić ich ilość opierając się na obliczeniach technicznych za pomocą drogi tzw. szacunku.

Inwentaryzację można przeprowadzić w sposób tradycyjny lub elektroniczny. Pod pojęciem „tradycyjny” można rozumieć przeprowadzenie inwentaryzacji poprzez ręczny spis towarów i materiałów oraz środków trwałych na arkuszach spisowych.

Obowiązująca od 5 września 2014 r. nowelizacja ustawy o rachunkowości przewiduje możliwość sporządzenia przez jednostki mikro uproszczonego sprawozdania finansowego już za 2014 r. Uproszczenie to dotyczy nie tylko firm kontynuujących działalność ale także tych, które rozpoczęły ją w 2014 r.

Wartości niematerialne i prawne są to prawa majątkowe, które mają przewidywany okres ekonomicznej użyteczności dłuższy niż rok i są przeznaczone do użytkowania na potrzeby własne jednostki. To mogą być patenty, licencje, znaki towarowe, a przede wszystkim programy komputerowe. Niematerialne, czyli nie można ich w żaden sposób policzyć, ani zmierzyć, a więc nie można w przypadku wartości niematerialnych i prawnych przeprowadzać spisu z natury. Jedyną prawidłową i obowiązującą metodą jest metoda weryfikacji salda.

W dniach 26-28 października 2014 r. w Warszawie odbędzie się VII coroczna Konferencja "Akcja Bilans". Przedmiotem Konferencji będą m.in. zasady przygotowywania rocznych sprawozdań finansowych za 2014 rok, zamknięcie roku obrotowego, zagadnienia dotyczące środków trwałych oraz inne praktyczne aspekty rachunkowe i podatkowe związane ze sprawozdaniem finansowym. Konferencję organizuje Akademia Biznesu MDDP.

Jak prawidłowo sporządzać spis z natury w przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?

Obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji wynika z art. 26–27 ustawy o rachunkowości. Inwentaryzacja, tj. okresowe ustalanie lub sprawdzanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, jest elementem rachunkowości jednostki, za którą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Odpowiedzialność za spis z natury ponosi osoba, której ta czynność została powierzona, ale tylko w tym zakresie.

Inwentaryzację musi przeprowadzić każda jednostka na dzień bilansowy. Inwentaryzacja jest podstawą wiarygodnej wyceny bilansowej i poprawnego sprawozdania finansowego. Dlatego czynności inwentaryzacyjne należy przeprowadzić rzetelnie i z należytą starannością.

W związku z obowiązkiem przeprowadzenia inwentaryzacji na ostatni dzień roku obrotowego niejednokrotnie powstają różnice inwentaryzacyjne, czyli różnice pomiędzy stanem faktycznym i zapisem w księgach rachunkowych. W jaki sposób należy prawidłowo rozliczyć powstałe podczas inwentaryzacji różnice?

Każda jednostka sporządzająca sprawozdanie finansowe może je poddać badaniu przez biegłego rewidenta. Niektóre podmioty są do tego zobligowane z mocy ustawy o rachunkowości. Niepoddanie badaniu sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Ustawa o rachunkowości w art. 9 wskazuje, że księgi rachunkowe należy prowadzić w języku polskim i w walucie polskiej. Przedsiębiorcy mogą jednak, zgodnie z uregulowaniami obowiązującymi w obrocie gospodarczym, dokonywać rozliczeń w walutach obcych, a także otwierać rachunki w walutach wymienialnych. Waluty obce należy jednak wycenić, a powstałe różnice kursowe ująć odpowiednio dla celów bilansowych.

Inwentaryzacja majątku jest wymogiem polskiego prawa bilansowego. Jednocześnie jest sposobem kontroli wewnętrznej, która weryfikuje stan ilościowy i wartość mienia. Spis w jednostce gospodarczej powinien być przeprowadzany przynajmniej raz na cztery lata w odniesieniu do środków trwałych takich jak nieruchomości, maszyny i urządzenia oraz inne środki trwałe znajdujące się na terenie strzeżonym. W przypadku pozostałych środków trwałych inwentaryzacja powinna być przeprowadzana pod koniec każdego roku obrotowego. Inwentaryzacji dokonuje się za pomocą spisu z natury oraz weryfikacji danych w dokumentacji.

W pasywach bilansu można znaleźć kategorię Rezerwy. Są to te zobowiązania, co do których termin wymagalności lub kwota zapłaty nie są pewne. Można natomiast określić prawdopodobieństwo zdarzeń, na które tworzy się rezerwy oraz wiarygodnie oszacować kwotę zobowiązania. Rezerwy ustala się w związku z przejściowymi różnicami między wykazywaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową oraz stratą podatkową możliwą do odliczenia w przyszłości.

Zgodnie z art. 35 ustawy o rachunkowości nabyte lub powstałe aktywa finansowe oraz inne inwestycje należy ująć w księgach rachunkowych na dzień ich nabycia albo powstania, według ceny nabycia albo ceny zakupu. Ustawodawca nałożył także obowiązek dokonywania odpisów aktualizujących, które wyrażają trwałą utratę wartości inwestycji. Odpisy muszą być dokonywane nie później niż na dzień bilansowy. Wynika to z faktu, że wartość środka ustalona na dzień przyjęcia do ksiąg rachunkowych staje się wartością historyczną, nie zawsze zgodną z wartością realną.

Inwentaryzacja to ogół czynności, które mają na celu ustalenie lub weryfikację obecnego stanu aktywów i pasywów. Uwzględniając różnorodność posiadanego majątku, niezbędne jest zastosowanie wielorakich sposobów inwentaryzacji, co przyczynia się do tego, iż proces jest zazwyczaj złożony i pracochłonny.

Inwentaryzacja jest ważnym narzędziem kontroli oraz przeciwdziałania nieprawidłowościom w przedsiębiorstwie, stanowi także niezwykle istotny element rachunkowości jednostki. Celem inwentaryzacji jest ustalenie faktycznych stanów aktywów i pasywów, odpowiednie skorygowanie danych ewidencyjnych o powstałe różnice, tak aby dane te były zgodne ze stanem faktycznym, rozliczenie osób odpowiedzialnych materialnie za powierzony majątek oraz ocena stanu i przydatności posiadanych zasobów.

Sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych oraz na inny dzień bilansowy, stosując odpowiednio zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego.

Niezwykle istotnym elementem wpływającym na prawidłowe sporządzenie sprawozdania finansowego jest odpowiednia wycena aktywów. Jednostki mogą wyceniać: materiały i towary – w cenach zakupu, produkty w toku produkcji – w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich bądź nie wyceniać ich w ogóle – jeżeli nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki. Dodatkowo należy pamiętać, że aktywa wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy.

Inwentaryzacja jest istotną czynnością w obszarze odpowiedzialności pracownika za powierzone mienie. Pozwala ustalić rzeczywiste niedobory i daje możliwość egzekwowania ich od pracowników.

Do 30 czerwca 2014 r. jednostki samorządu terytorialnego zobowiązane są przekazać do właściwych regionalnych izb obrachunkowych (RIO) skonsolidowane bilanse za rok 2013 r. w formie pisemnej i w formie dokumentu elektronicznego.

Spis z natury, Bilans

5 kroków do optymalizacji pracy w księgowości - Cz. II. Skuteczna komunikacja Księgowego z Klientem

Jakie dokumenty złożyć do US do końca kwietnia

Korekta kosztów po sporządzeniu sprawozdania

Niesprzedane towary handlowe w remanencie likwidacyjnym - rozliczenie VAT

IFK poleca: Jakie dokumenty złożyć do US do końca kwietnia

Przychody z tytułu dywidendy w księgach rachunkowych

Ewidencja bilansowa rezerw na świadczenia pracownicze

Kiedy obniżki cen sprzedaży nie trzeba ujmować w księgach rachunkowych

Czy można stosować dwie różne metod wyceny zapasów

Rodzaje kosztów w układzie rodzajowym

Zasada "zamkniętych drzwi" przy inwentaryzacji

Ewidencja księgowa różnic kursowych

Utrata wartości środków trwałych

Remanent (spis z natury) na koniec 2014 roku

Inwentaryzacja należności elementem procesu zarządzania wierzytelnościami

Wycena bilansowa aktywów obrotowych

Należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w bilansie

Zamknięcie roku 2014 r. – rozwiązanie najczęstszych problemów

Instrukcja inwentaryzacyjna

Możliwość przeprowadzania inwentaryzacji dwa razy do roku

Jak inwentaryzować niskocenne środki trwałe

Inwentaryzacja gotówki w kasie na dzień bilansowy

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji metodą weryfikacji

Czym jest bilans i o jakich zasadach należy pamiętać podczas jego sporządzania? Część 2. Bilans uproszczony

Czym jest bilans i o jakich zasadach należy pamiętać podczas jego sporządzania? Część 1.

Rodzaje inwentaryzacji - inwentaryzacja niestandardowa

Inwentaryzacja przeprowadzana raz w ciągu dwóch lat

Spis z natury jako jedna z form inwentaryzacji

Spis z natury przy zastosowaniu jednostki miary

Zasady dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji drogą potwierdzenia sald

Spis z natury składników trudno mierzalnych i niedostępnych

Dokumenty tradycyjne a elektroniczne podczas procesu inwentaryzacji

Jednostki mikro mogą skorzystać z uproszczeń w sprawozdawczości już za 2014 r.

Sposób inwentaryzacji wartości niematerialnych i prawnych

VII coroczna konferencja "Akcja Bilans"

Sporządzanie spisu z natury – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Inwentaryzacja za 2014 rok - czynności przygotowawcze

Jak się przygotować do inwentaryzacji

Jak ująć w księgach rachunkowych i rozliczyć podatkowo różnice inwentaryzacyjne

Jak prawidłowo dokonać wyboru biegłego rewidenta

Różnice kursowe w ujęciu bilansowym

Jak efektywnie przeprowadzać spis przy wielu zespołach spisowych?

Rezerwy w księgach rachunkowych

Odpisy aktualizujące wartość należności

Dokumentacja przy inwentaryzacji

Zasady przeprowadzania inwentaryzacji

Elementy składowe sprawozdania finansowego

Zasady wyceny aktywów

Inwentaryzacja a odpowiedzialność materialna pracowników

Termin przekazania skonsolidowanego bilansu do RIO