Polacy nadal bardzo chętnie wyjeżdżają do pracy za granicą i jak podają prognozy apetyt na zagraniczne zarobki nie maleje. Najbardziej oblegane kraje przez naszych rodaków to z pewnością Wielka Brytania, Niemcy, Norwegia i Holandia. Każdy z krajów ma do zaoferowania coś innego. Pracując legalnie warto pamiętać, że pracodawcy odprowadzają podatek w formie zaliczki, która w 98% jest zawyżona. Jak kompletować dokumenty i w jaki sposób przygotować deklarację podatkową, podpowiadamy poniżej.
Co do zasady, dywidenda uzyskana z tytułu udziału w spółce mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem. Określając zasady opodatkowania dywidend wypłacanych za granicę, w tym np. na Cypr, należy także uwzględnić treść odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska (art. 22a ustawy o CIT). W tym przypadku odpowiednią jest to polsko-cypryjska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Zasadniczo podatki od dochodów z pracy płacimy tam, gdzie mieszkamy. Dlatego w przypadku Polaka podejmującego zatrudnienie w Anglii, Walii, Szkocji, Irlandii Północnej i innych terytoriach objętych podatkową jurysdykcją Wielkiej Brytanii, kluczową kwestią będzie ustalenie jego rezydencji podatkowej.
Kwota dywidendy przyznanej przez walne zgromadzenie SKA akcjonariuszowi (osobie fizycznej lub osobie prawnej), na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, stanowi przychód z działalności gospodarczej, od którego należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy (PIT lub CIT), stosownie do art. 25 ustawy o CIT oraz art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT za miesiąc, w którym go uzyskano.
Nie ma różnicy pomiędzy wypłatą dywidendy w formie pieniężnej i w formie rzeczowej. Aktywa spółki zostają pomniejszone w taki sam sposób, jak przy wypłacie w formie pieniężnej. Dlatego w sensie podatkowym, w świetle art. 12 i 14 ustawy o CIT, brak jest podstaw do uznania, że w takim przypadku powstaje przychód po stronie spółki, która wypłaca dywidendę. Takie jest stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z 14 marca 2012 r. (sygn. II FSK 1673/10).