Podatniczka była osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Była czynnym podatnikiem VAT. W grudniu 2012 r. przekazała nieodpłatnie całe prowadzone przedsiębiorstwo mężowi. Przekazaniu podlegały wszystkie składniki wchodzące w skład firmy, takie jak: nieruchomości, środki trwałe, wyposażenie, materiały, a także kredyt bankowy, który został zaciągnięty w związku z rozbudową nieruchomości. Przed przekazaniem firmy mąż założył swoją indywidualną działalność gospodarczą. W związku z nieodpłatnym przekazaniem przedsiębiorstwa sporządzony został protokół przekazania przedsiębiorstwa do dalszego prowadzenia. Po dokonaniu czynności przekazania podatniczka zlikwidowała prowadzoną działalność gospodarczą. Czy nieodpłatne przekazanie całego przedsiębiorstwa mężowi, a następnie zakończenie prowadzenia działalności gospodarczej spowoduje konieczność zapłaty VAT?
Nie ma różnicy pomiędzy wypłatą dywidendy w formie pieniężnej i w formie rzeczowej. Aktywa spółki zostają pomniejszone w taki sam sposób, jak przy wypłacie w formie pieniężnej. Dlatego w sensie podatkowym, w świetle art. 12 i 14 ustawy o CIT, brak jest podstaw do uznania, że w takim przypadku powstaje przychód po stronie spółki, która wypłaca dywidendę. Takie jest stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z 14 marca 2012 r. (sygn. II FSK 1673/10).
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzależniają metodę określenia wartości początkowej środków trwałych od sposobu ich nabycia (np. odpłatne nabycie, częściowo odpłatne nabycie, wytworzenie, nabycie w drodze spadku, darowizny, aportu). Brak jednak regulacji dotyczącej sposobu określenia wartości początkowej środków trwałych stanowiących wynagrodzenie za umarzane udziały.
Do wydatków, które kwalifikują się do objęcia pomocą publiczną, przedsiębiorca może zaliczyć wydatki na wartości niematerialne i prawne związane z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej. Posłużono się nowym terminem „wartości niematerialne i prawne związane z transferem technologii”, który nie został zdefiniowany przez ustawodawcę.
W dniu 26 maja 2011 r. zapadł interesujący wyrok WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 312/11) w sprawie uznania przez organy podatkowe wykrytych w czasie remanentu nadwyżek w magazynie za przychód podatkowy. Jest to wyrok kontrowersyjny, gdyż jest korzystny dla organu podatkowego w sytuacji, gdy wydawałoby się rację ma podatnik. Zdaniem fiskusa nadwyżki te są nieodpłatnym świadczeniem, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt. 2 ustawy o CIT także w sytuacji, gdy nie stanowią świadczenia otrzymanego od innego podmiotu. Dotyczy to np. sytuacji wykrycia błędu pracownika, a nie rzeczywistego odkrycia w magazynie towarów i materiałów otrzymanych nieodpłatnie od dostawców.
Pracownicy i byli pracownicy przedsiębiorstw sektora energetycznego, którzy w ramach prywatyzacji otrzymali nieodpłatnie akcje pracownicze, a następnie skorzystali z przepisów o konsolidacji takich przedsiębiorstw i dokonali zamiany swoich akcji na akcje spółek konsolidujących (łączących) uważają, że należy się im zwrot nadpłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC).Pracownicy i byli pracownicy przedsiębiorstw sektora energetycznego, którzy w ramach prywatyzacji otrzymali nieodpłatnie akcje pracownicze, a następnie skorzystali z przepisów o konsolidacji takich przedsiębiorstw i dokonali zamiany swoich akcji na akcje spółek konsolidujących (łączących) uważają, że należy się im zwrot nadpłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC).
