Jesteśmy małym podatnikiem. Rozliczamy się z VAT metodą kasową. Zawarliśmy kontrakt, który przewiduje, że płatności za wykonane przez nas - w ramach jego realizacji - czynności nastąpią w odroczonym terminie. Najprawdopodobniej utracimy niebawem status małego podatnika i możliwość rozliczania VAT metodą kasową. Jak powinniśmy rozpoznać obowiązek podatkowy, gdy czynności wykonane zostaną jeszcze w okresie, gdy będziemy rozliczać się metodą kasową, a płatność za nie nastąpi po utracie tej możliwości?
W celu zwiększenia poziomu sprzedaży towarów oraz poziomu rozpoznawalności marek, pod którymi oferowane przez nas towary są sprzedawane, a także w celu umacniania relacji z obecnymi klientami, organizujemy szereg akcji o charakterze promocyjnym i marketingowym. Jednym z podstawowych środków wykorzystywanych w naszej działalności marketingowej są różnego rodzaju materiały reklamowe, które wydajemy nieodpłatnie różnym podmiotom, takie jak materiały POS, foldery reklamowe, próbki, wzorniki, stojaki i półki reklamowe, reklamy roll-up, banery, ekrany LCD z logo firmy oraz pozostałe materiały reklamowe z zaznaczonym logo i nazwą naszej firmy, takie jak: koszulki, bluzy, skarpetki, czapki, plecaki, zawieszki, skrobaczki do szyb, bloki z kartkami, długopisy, maskotki, torby i pamięci flash. Wartość jednostkowa poszczególnych materiałów reklamowych przekracza kwotę 100 zł, a przy ich nabyciu przysługiwało nam prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Czy w związku z nieodpłatnym przekazywaniem ww. materiałów reklamowych na rzecz kontrahentów powstanie obowiązek podatkowy w zakresie VAT?
10 czerwca 2015 r. otrzymałem od stałego kontrahenta wpłatę w wysokości 8000 zł na poczet przyszłych, nieokreślonych na razie zamówień. Pierwsze zamówienie towarowe po dokonaniu powyższej wpłaty kontrahent złożył 4 lipca 2015 r. Dokonując zamówienia, kontrahent wskazał, że zapłatę za nie, tj. 3000 zł brutto, mam potrącić z wpłaconej 10 czerwca 2015 r. kwoty. Czy mogę uznać wpłaconą w czerwcu kwotę za zaliczkę i opodatkować ją w deklaracji za czerwiec?
Zamierzamy na mocy uchwały wspólników rozwiązać spółkę jawną, a następnie przeprowadzić postępowanie likwidacyjne. Przedmiotem majątku spółki jawnej jest nieruchomość, która została wniesiona do spółki przez ówczesnych wspólników tytułem wkładu niepieniężnego. Nieruchomość stanowi środek trwały spółki jawnej. Wniesienie nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej nie było opodatkowane VAT. W związku z planowaną likwidacją spółki na wspólników przeniesiona zostanie własność nieruchomości, zgodnie z wysokością posiadanych udziałów. Czy przeniesienie nieruchomości z majątku spółki jawnej na majątek osobisty wspólników w częściach odpowiadających posiadanym przez nich udziałom, w związku z likwidacją spółki jawnej, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w VAT?
W przypadku planowanego podziału spółki kapitałowej dokonywanego przez przeniesienie części przedsiębiorstwa stanowiącej zorganizowany zespół składników majątkowych, materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań – zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w trybie art. 529 § 1 k.s.h., ważnym zagadnieniem wpływającym na prawidłowość przebiegu podziału będzie określenie miejsca rozliczenia sprzedaży opodatkowanej – podatku należnego, realizowanej przez spółkę dzieloną w trakcie dokonywania podziału. Duże znaczenie posiada to, czy podatek należny od danej sprzedaży realizowanej przez ZCP rozliczany jest jeszcze przez spółkę dzieloną, czy też przez spółkę przejmującą.
Na gruncie podatku VAT dla usług turystyki wprowadzona została szczególna procedura, która umożliwić ma opodatkowanie takich usług w sposób najbardziej odpowiadający specyfice branży turystycznej. Jest to tzw. procedura marży, co oznacza, że podstawę opodatkowania stanowi marża rozumiana jako różnica pomiędzy całkowitą ceną usługi, a kosztami poniesionymi przez podatnika dla bezpośredniej korzyści turysty, a zatem przykładowo kosztami usług transportowych, czy noclegowych zakupionych w celu organizacji imprezy turystycznej. Specyfika branży turystycznej sprawia, że nie zawsze owa marża będzie wyrażała wartość dodatnią. Kwestię problematyczną w wielu przypadkach stanowi możliwość uwzględniania tego typu straty w rozliczeniach podatkowych. Pomimo dość ugruntowanego stanowiska wyrażanego w tej kwestii przez judykaturę, temat rozliczania marży ujemnej przez przedstawicieli branży turystycznej zdaje się ciągle budzić kontrowersje wśród organów podatkowych.
Jeśli idzie o wielkość tzw. luki podatkowej w tym podatku, czyli różnicy między potencjalnymi (realnie) a faktycznymi dochodami, trwa licytacja, kto powie więcej. Najniższy szacunek to ok. 2% PKB, czyli ponad 30 mld zł rocznie. Komisja Europejska jest bardziej pesymistyczna i mówi o około 40 mld zł (ponad 9 mld EURO). Firmy specjalizujące się w międzynarodowej optymalizacji podatkowej (fachowcy w tej dziedzinie) nawet podają kwotę 58 mld zł (ciekawe, skąd to wiedzą?). Ostatnio ekspert związany jednocześnie z PiS i obecną władzą mówi już o … 90 mld zł. Kto da więcej?
