Dłużnik, który nie prowadzi działalności gospodarczej przekazuje nieodpłatnie samochód wierzycielowi. W zamian za to zostaje zwolniony z długu. Organy podatkowe uważają, że może w tej sytuacji powstać przychód po stronie dłużnika. Wynika to z tego, że przekazanie samochodu, choć nie powoduje otrzymania ceny, jest odpłatną formą zbycia – dłużnik uzyskuje zwolnienie z długu. Konieczność zapłacenia podatku dochodowego zależy od daty nabycia samochodu.
Wydatki na reklamę i promocję produktów lub usług w mediach (internet, gazety, czasopisma, telewizja, radio, gazetki reklamowe) są kosztem podatkowym. Brak jest możliwości bezpośredniego powiązania kosztu reklamy z uzyskanym przychodem stąd koszty te mają charakter pośredni. Zatem można zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia (dacie zaksięgowania jako koszt).
Przedsiębiorcy w celu zwiększania sprzedaży wypłacają często swym kontrahentom premie pieniężne stanowiące swego rodzaju nagrodę finansową za zakup określonej ilości towarów lub usług, czy też za terminowe dokonywanie płatności za towary i usługi. Często zdarza się, kontrahenci, którym została udzielona premia pieniężna wystawiają z tego tytułu faktury, traktując tę czynność jako świadczenie usług. Udzielający premii mają zaś wątpliwość, czy przysługuje im uprawnienie do odliczenia VAT naliczonego na podstawie takiej faktury.
Wydatki na rzecz pracowników i kontrahentów, obejmujące w szczególności zakup wody, kawy, herbaty itp., nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i nie mają charakteru okazałości, a zatem mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów.