Na potrzeby prowadzonej działalności nabywamy usługi doradcze od konsultantów zewnętrznych. W związku z wykonywaniem tych usług, ponoszą oni koszty dodatkowe, takie jak koszty przejazdów, spotkań służbowych z naszymi klientami, koszty podróży, itp. Koszty te są ponoszone przez konsultantów zewnętrznych w ich własnym imieniu i na ich rachunek. Obciążając nas tymi kosztami, konsultanci wystawiają odrębną fakturę, w której uwzględniają opodatkowanie sumy kosztów dodatkowych w związku ze świadczoną usługą doradczą na takich samych zasadach jak usługa główna. Czy takie postępowanie jest prawidłowe?
Zamierzamy dokonać zamiany gminnych działek gruntu z osobą fizyczną. Zamiana ma na celu połączenie odpowiednich działek, tak aby zostały utworzone działki budowlane. Wartości działek nie są równe i zostały określone na podstawie odrębnych przepisów. W związku z nierównymi wartościami zamienianych nieruchomości, zostanie dokonana dopłata w wysokości różnicy zamienianych nieruchomości. Rzeczoznawca majątkowy w operacie szacunkowym, dokonując wyceny zamienianych nieruchomości, zamieścił klauzulę, zgodnie z którą wartość rynkowa wycenianych nieruchomości nie zawiera opłat i podatków związanych z transakcją zamiany nieruchomości, w tym m.in. podatku VAT. Czy w takim przypadku podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy zamianie nieruchomości będzie określona w operacie szacunkowym wartość naszych gminnych nieruchomości i ewentualna dopłata, jaką otrzymamy z tytułu różnicy w wartości nieruchomości od osoby fizycznej?
Zajmujemy się leasingiem samochodów. Oferujemy klientom usługę kompleksową, w ramach której oprócz usługi leasingu wykonujemy na rzecz klientów szereg świadczeń dodatkowych takich jak: rejestracja samochodu w wydziale komunikacji, świadczenie usług serwisu, wydanie duplikatu umowy leasingu, wydanie upoważnienia na wyjazd za granicę, wydanie zgody na korzystanie z przedmiotu leasingu przez osoby trzecie, obsługa szkód częściowych, przygotowanie wniosku do towarzystwa ubezpieczeń o zwrot niewykorzystanej składki. W ramach umowy leasingobiorca może być obciążony różnymi opłatami manipulacyjnymi zgodnie z tabelą opłat i prowizji. Należą do nich m.in. opłaty za wystawianie wezwań do zapłaty, zmianę okresu obowiązywania umowy, symulacje zmiany harmonogramu opłat leasingowych, opłata za przelew środków do banku zewnętrznego, opłata za brak polecenia zapłaty, opłata za wycofanie dyspozycji pobrania, opłata za zmianę przeznaczenia lub parametrów technicznych przedmiotu leasingu, opłata za wznowienie umowy leasingu po jej uprzednim wypowiedzeniu itp. Czy opłaty te powinniśmy wliczyć do podstawy opodatkowania usługi leasingu?
Nabywamy towary od kontrahentów mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej. Niektórzy z dostawców udzielają nam skonta. Chociaż często korzystamy ze skonta, to nasi kontrahenci unijni nie korygują w późniejszym czasie swoich faktur o zrealizowane przez nas skonto. Pomimo braku faktur korygujących, my w deklaracjach VAT i informacjach podsumowujących umieszczamy kwoty stanowiące podstawy opodatkowania w rzeczywistej wysokości (czyli w kwoty faktycznie zapłacone, po uwzględnieniu udzielonego nam skonta). Nasi kontrahenci to kwestionują, twierdząc że doprowadzi to do niezgodności w deklaracjach VAT-UE, gdyż oni ze swej strony wykazują wielkości nieskorygowane o skonto. Kto ma rację?
Zamierzamy na wystawianych przez siebie fakturach dla pewnej grupy klientów uwzględniać skonto w wysokości 2%, w przypadku zapłaty przez klienta za daną fakturę w terminie 14 dni od jej wystawienia. Na wystawionych na rzecz tych klientów fakturach widoczne będą: kwota netto, brutto oraz wartość podatku VAT już po uwzględnieniu skonta, z zaznaczeniem jego wysokości na fakturze. Traktujemy bowiem skonto jako rabat udzielany już w momencie sprzedaży i dlatego o jego wartość pomniejszamy należność z faktury. Czy postępujemy prawidłowo? Nadmieniamy, że będziemy korygować podstawę opodatkowania, przywracając ją do pierwotnej wysokości w razie, gdy klient nie skorzysta ze skonta.
Dostarczamy gotowe posiłki na zamówienie klientów. Sprzedaż posiłków opodatkowujemy stawką 8% VAT, natomiast opakowania i koszty dowozu posiłków opodatkowujemy odrębnie, stosując stawkę 23%. Znajomy z branży ostrzegł nas, że organy podatkowe kwestionują taki sposób opodatkowania, gdyż uznają, że te dodatkowe koszty wraz ze sprzedażą posiłku powinny zostać potraktowane jako jedno świadczenie. Czy ma rację?
Świadczymy usługi na rzecz krajowych podmiotów, polegające na usługowej odprawie wyrobów akcyzowych, gdyż nasza spółka jako zarejestrowany odbiorca może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innych podmiotów. Oprócz wynagrodzenia za nasze usługi (opodatkowanego VAT) kontrahent jednocześnie będzie nam zwracał koszt poniesionego przez nas we własnym imieniu, ale na jego rzecz, podatku akcyzowego oraz opłaty paliwowej. Do rozliczanych kwot nie będziemy doliczać jakiejkolwiek marży. Czy możemy wyłączyć z naszej podstawy opodatkowania VAT koszty ponoszone na rzecz kontrahentów, tj. koszty opłaty paliwowej i akcyzy?
Jestem biegłym sądowym. Zdarza się, że po opracowaniu i przekazaniu sądowi opinii jestem wzywany na rozprawę, by w drodze przesłuchania jako biegły, udzielić dodatkowych wyjaśnień, przeanalizować okoliczności związane z tematyką wydanej opinii bądź ustosunkować się do pytań, zastrzeżeń bądź wątpliwości jednej ze stron postępowania sądowego. W razie stawiennictwa w sądzie, w celu przesłuchania mnie jako biegłego sądowego, poza wynagrodzeniem za opinię na podstawie faktur VAT przysługuje mi zwrot kosztów związanych z tym stawiennictwem. Zwrot następuje na mocy decyzji sądu. Czy zwrot tych kosztów podlega opodatkowaniu VAT? Jeśli tak, to czy jako podstawę opodatkowania VAT należy przyjąć kwotę netto wyliczoną od kwoty netto określonej na postanowieniu, czy też kwotę otrzymaną na konto?
Prowadzę sklep internetowy. Zakupione przez klientów towary wysyłam, korzystając z usług poczty. Zamierzam zawrzeć w regulaminie sprzedaży zapis o tym, że kupujący - dokonując nabycia towaru - udziela mi pełnomocnictwa do zawarcia umowy o świadczenie usług w jego imieniu z dostawcą, w celu przesłania mu za pośrednictwem poczty nabytego towaru, a przekazane na ten cel środki nie stanowią mojego dodatkowego dochodu. Kupujący, oprócz kwoty za nabyty przedmiot, przekaże również środki na pokrycie kosztów związanych z wysyłką tego przedmiotu. Równowartość opłaty za przesyłkę pocztową będzie stanowić zwrot kosztu poniesionego w imieniu nabywcy. Kwoty otrzyma¬ne jako zwrot kosztów przesyłki będą dokładnie odpowiadały kwotom, jakie będę w imieniu kupującego wpłacał dostawcy za dostawę towarów. W razie otrzymania kwot wyższych, nadwyżkę będę zwracał na rachunek bankowy kupującego lub w inny sposób, zgodnie z życzeniem kupującego. Nie będę również pobierał żadnych dodatkowych opłat za zawieranie umowy dostawy towarów w imieniu kupującego. Czy pobierane opłaty wliczam do podstawy opodatkowania?
Jesteśmy biurem podróży. Przy świadczeniu usług turystyki nie świadczymy usług własnych, a wszystkie usługi świadczone bezpośrednio na rzecz turysty nabywane są od podmiotów zewnętrznych. Ze względu na sezonowość działalności i krótki staż firmy w branży turystycznej, występują miesiące, kiedy uzyskana marża na produkcie turystycznym jest niewielka lub występuje strata na działalności. W przypadku straty na działalności występuje ujemna podstawa opodatkowania oraz ujemna kwota marży. Czy ustalając podstawę opodatkowania podatkiem VAT przy usługach turystycznych, możemy uwzględniać także marżę ujemną, która pomniejszy tym samym finalnie marżę wykazaną jako podstawa opodatkowania w danym okresie rozliczeniowym?
W ramach prowadzonej działalności podejmujemy szereg działań marketingowych i reklamowych, mających na celu intensyfikację sprzedaży naszych produktów. W ramach wspólnych akcji marketingowych mamy zamiar przekazywać naszym partnerom nieodpłatnie towary marketingowe służące promocji produktów poprzez ich lepszą ekspozycję i reklamę, takich jak stojaki, ekspozytory czy banery. Partnerzy nie będą zobowiązani do uiszczenia na naszą rzecz wynagrodzenia z tytułu użytkowania przedmiotowych towarów, ale też nie nabędą prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Będą oni posiadać jedynie pozwolenie na ich użytkowanie w ograniczonym zakresie, na zasadach uzgodnionych z nami i określonych w regulaminie akcji promocyjnej. Czy takie nieodpłatne przekazanie powinniśmy uwzględnić w podstawie opodatkowania VAT? Nadmieniamy, że przy nabyciu ww. towarów będziemy odliczać VAT naliczony.
Karuzele podatkowe, czyli oszustwa podatkowe z wykorzystaniem znikającego podatnika, stanowią największy kaliber z grupy szeroko pojętych oszustw podatkowych. W związku ze zniesieniem barier handlowych pomiędzy krajami Beneluksu, problem został zauważony już w 1980 r. I chociaż od tamtego czasu minęło 35 lat, bezpieczne szacunki nie pozostawiają złudzeń, kraje Unii Europejskiej tracą przez karuzele podatkowe łączną kwotę 80-100 mld EUR rocznie. Oficjalnej skali naruszeń nie poznamy, bowiem część przestępstw nigdy nie zostanie wykryta.
Stawka podatku VAT dla książek papierowych wynosi 5 proc., natomiast książki elektroniczne obłożone są już stawką 23 proc., co sprzyja patologiom. W efekcie rynek e-booków rośnie wolniej ze względu na wysokie ceny produktów, rozwija się także szara strefa i nielegalne ściąganie książek z internetu. Problem ten dotyczy nie tylko Polski, ale także w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej, bo wynika z przepisów unijnych. Zmiana stawki VAT na e-booki byłaby łatwa do przeprowadzenia, ale wymaga woli politycznej wszystkich państw.
Od momentu akcesji Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, czyli od 1 maja 2004 r., Polska zobowiązana jest przestrzegać prawa unijnego. Oznacza to, że przepisy krajowe powinny być interpretowane z uwzględnieniem uregulowań wspólnotowych i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W zakresie podatku od towarów i usług, interpretacja ta, powinna uwzględniać głównie Dyrektywy 112/2006/WE (w odniesieniu do stanu prawnego z 2011) oraz orzecznictwo TSUE, odnoszące się do tego aktu. Nie jest jednak tajemnicą, że w praktyce polskie organy podatkowe miewają duże trudności z wdrożeniem tych zasad w swojej działalności.
Komisja Europejska wezwała polskie władze, by w ciągu miesiąca przekazały informacje dotyczące praktyk podatkowych. Jeżeli Polska tego nie uczyni, KE może skierować skargę do Trybunału Sprawiedliwości UE. Chodzi o informacje, których Komisja potrzebuje, by zbadać, czy stosowana przez państwa UE interpretacja prawa podatkowego w indywidualnych przypadkach, np. dotycząca poszczególnych firm, nie stanowi formy pomocy publicznej, naruszającej unijne zasady konkurencji.
