Sąd Najwyższy w dniu 18 grudnia 2013 r. podjął uchwałę w składzie siedmiu sędziów (sygn. akt I KZP 19/13), w której stwierdził, że przedmiotem czynności przestępstwa określonego w art. 299 § 1 k.k. są wymienione w tym przepisie "środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości" pochodzące bezpośrednio lub pośrednio z popełnienia czynu zabronionego: sprawcą przestępstwa może być również sprawca czynu zabronionego, w tym oszustwa, z którego popełnieniem związana jest korzyść w postaci odliczenia lub zwrotu podatku od towarów i usług.
Od 2013 roku czekają nas istotne zmiany dotyczące fakturowania sprzedaży towarów i usług. Pojawią się faktury uproszczone, a znikną m.in. faktury wewnętrzne. Przewiduje się również likwidację określeń „Faktura VAT-MP”, „Faktura VAT-marża”. Wprowadzona będzie możliwość umieszczenia informacji, iż podatek VAT rozlicza nabywca, a także możliwość wystawiania faktur zbiorczych. Zmian jest znacznie więcej, w tym w samej treści faktur VAT.
Podatnicy VAT są obowiązani wystawiać faktury, które stwierdzają w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.
Obecnie, organy podatkowe prezentują jednolite stanowisko, zgodnie z którym faktury korygujące przychody, bez względu na przyczynę uzasadniającą korektę przychodów, powinny być rozliczane w okresie rozpoznania przychodu należnego. Poprzednio, w pewnych przypadkach organy zgadzały się na rozliczanie faktur korygujących w dacie ich wystawienia. Czy obecnie prezentowane stanowisko jest prawidłowe?
Pojęcie „pustej faktury” odnosi się do sytuacji, w której podatnik wystawi fakturę VAT, która nie odzwierciedla stanu faktycznego. Będzie to miało miejsce, gdy podatnik na fakturze wykaże dostawę towarów, bądź usługę, której nigdy nie było. Pomimo, że podatek wykazany w fakturze zostanie zaewidencjonowany, uwzględniony w deklaracji VAT-7 i zapłacony, organ skarbowy, który ujawni tego rodzaju nieprawidłowość, dokona korekty złożonego rozliczenia.
Różnorodne uwarunkowania zewnętrzne mogą wymusić na przedsiębiorcy konieczność wdrożenia „obcego” systemu finansowo-księgowego, tj. systemu nie posiadającego (nie obsługującego) polskich znaków diakrytycznych, tj. literek takich jak: ą, ć, ę, ł, ś ….