Osoba, która obejmuje udziały lub akcje w zamian za aport niestanowiący przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, ma obowiązek wykazać przychód równy nominalnej wartości obejmowanych udziałów lub akcji. Ma też prawo do potrącenia kosztu. W przypadku osób nieprowadzących działalności gospodarczej, koszt jest definiowany jako suma wydatków poniesionych przy nabyciu przedmiotu aportu. Dlatego, jeżeli przedmiot aportu został nabyty w drodze darowizny, to osoba wnosząca aport nie ma prawa do potrącenia żadnych kosztów i płaci podatek od przychodu (wartości objętych udziałów lub akcji) w pełnej wysokości.
Pracodawcy dość często umożliwiają pracownikom korzystanie w godzinach pracy z podstawowych produktów spożywczych. Poza tym produkty takie są wykorzystywane podczas spotkań z kontrahentami, odbywających się w firmach lub też w ramach poczęstunków dla klientów. Ostatnie zmiany ustawy o podatku od towarów i usług wzbudziły wątpliwości podatników, czy zobowiązani są opodatkować VAT nieodpłatne udostępniane produktów spożywczych, takich jak kawa, herbata, czy ciastka, pracownikom lub kontrahentom.
Wypełniając roczne PIT-y, wiele osób ustaliło, że dostanie zwrot nadpłaty z urzędu skarbowego. Taka nadpłata, w zdecydowanej większości przypadków, powinna być zwrócona w terminie 3 miesięcy od złożenia deklaracji. Zdarzają się jednak sytuacje szczególne, kiedy termin ulega przesunięciu. Co to za sytuacje i o czym jeszcze warto wiedzieć oczekując na zwrot nadpłaty?
„Ustalenie, czy określona osoba jest podatnikiem podatku VAT wymaga dokonania przez sąd krajowy oceny, czy wykorzystywanie omawianego dobra polegające na jego stopniowej sprzedaży następuje w celu uzyskania stałych dochodów, z uwzględnieniem całości okoliczności sprawy, w szczególności czynników wskazujących na zamiar dokonywania tych transakcji w sposób powtarzalny. Nie ma przy tym znaczenia, że właściciel tego dobra nie nabył go w celu późniejszej sprzedaży ani że zostało ono przeniesione do majątku osobistego właściciela i tym samym wyłączone z działalności gospodarczej odrębnej od tej, z tytułu której osobę tę uznaje się za podatnika podatku od wartości dodanej.”