Zjawisko emigracji zarobkowej w unijno-europejskiej rzeczywistości stało się czymś codziennym i oczywistym. Tysiące osób, mających trudności ze zdobyciem środków utrzymania w kraju ojczystym, szukają szans na wyższe zarobki, a co za tym idzie życia na wyższym poziomie, za granicą. Emigracja zarobkowa nie ominęła również Polski. Kraje Europy Zachodniej stały się celem tysięcy naszych rodaków, dla których polskie realia okazały się niemożliwą do pokonania przeszkodą na drodze do godnego i dostatniego życia.
Zjawisko emigracji zarobkowej w unijno-europejskiej rzeczywistości stało się czymś codziennym i oczywistym. Tysiące osób, mających trudności ze zdobyciem środków utrzymania w kraju ojczystym, szukają szans na wyższe zarobki, a co za tym idzie życia na wyższym poziomie, za granicą. Emigracja zarobkowa nie ominęła również Polski. Kraje Europy Zachodniej stały się celem tysięcy naszych rodaków, dla których polskie realia okazały się niemożliwą do pokonania przeszkodą na drodze do godnego i dostatniego życia.
Osoby, które zarabiały za granicą, zobowiązane są dwukrotnie zadbać o rozliczenie podatku. Pierwszy raz dokonują tego za granicą – występując o zwrot nadpłaconych tam w ciągu roku zaliczek. Termin rozliczenia podatku z zagranicy oraz złożenie wymaganych dokumentów zależą w tym wypadku od przepisów kraju, w którym dane osoby zarabiały. Drugi raz obowiązek ten spełnić trzeba przed polskim fiskusem. Dopełnia się go, co do zasady, składając deklarację roczną PIT oraz załącznik PIT/ZG nie później niż 30 kwietnia.
Wielu podatników, którzy wkrótce będą rozliczać się z podatku za rok 2014, uzyskały dochody i w kraju, i za granicą. Z przepisów wynika, że co do zasady przychody osiągnięte za granicą, nawet jeśli są zwolnione z podatku w kraju, doliczane są do dochodu uzyskanego przez podatnika.
Ustawa o rachunkowości reguluje fakt, że księgi rachunkowe należy prowadzić w języku polskim i w walucie polskiej. Przedsiębiorcy mogą jednak, zgodnie z uregulowaniami obowiązującymi w obrocie gospodarczym, dokonywać rozliczeń w walutach obcych, a także otwierać rachunki w walutach wymienialnych. Waluty obce należy jednak wycenić, a powstałe różnice kursowe ująć odpowiednio dla celów podatkowych.
Spółka, delegując pracownika w zagraniczną podróż służbową, wypłaca zaliczkę w walucie obcej bądź w PLN. Przy księgowaniu kosztów tej podróży spółka stosuje średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień przedłożenia rozliczenia delegacji, natomiast do rozliczenia z pracownikiem – kurs średni NBP z dnia wypłaty zaliczki. Różnica między poniesionymi wydatkami jest rozliczana w PLN. Czy powstałe w ten sposób różnice kursowe są różnicami podatkowymi? Jeśli tak, to czy w pełnej wysokości? Czy ma znaczenie, że zaliczka w całości pokryła wydatki? Czy są różnicami podatkowymi tylko do wysokości zaliczki?
Polacy nadal bardzo chętnie wyjeżdżają do pracy za granicą i jak podają prognozy apetyt na zagraniczne zarobki nie maleje. Najbardziej oblegane kraje przez naszych rodaków to z pewnością Wielka Brytania, Niemcy, Norwegia i Holandia. Każdy z krajów ma do zaoferowania coś innego. Pracując legalnie warto pamiętać, że pracodawcy odprowadzają podatek w formie zaliczki, która w 98% jest zawyżona. Jak kompletować dokumenty i w jaki sposób przygotować deklarację podatkową, podpowiadamy poniżej.
