Dłużnik, który nie prowadzi działalności gospodarczej przekazuje nieodpłatnie samochód wierzycielowi. W zamian za to zostaje zwolniony z długu. Organy podatkowe uważają, że może w tej sytuacji powstać przychód po stronie dłużnika. Wynika to z tego, że przekazanie samochodu, choć nie powoduje otrzymania ceny, jest odpłatną formą zbycia – dłużnik uzyskuje zwolnienie z długu. Konieczność zapłacenia podatku dochodowego zależy od daty nabycia samochodu.
Wynajmuję nieruchomość spółce z o.o. W związku z umową najmu otrzymuję należności czynszowe, od których wpłacam miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ostatnio otrzymałem zawiadomienie o zajęciu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną. Zawiadomienie zobowiązuje spółkę z o.o. do tego, aby nie dokonywała wpłat z tytułu umowy najmu na moją rzecz, lecz aby przekazywała należności organowi egzekucyjnemu. W efekcie nie otrzymuję należności czynszowych uiszczanych przez najemcę, ze względu na to, że podlegają zajęciu przez organ egzekucyjny. Czy od zajętych należności czynszowych powinienem płacić podatek dochodowy skoro ich faktycznie nie otrzymuję?
Osoba, która obejmuje udziały lub akcje w zamian za aport niestanowiący przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, ma obowiązek wykazać przychód równy nominalnej wartości obejmowanych udziałów lub akcji. Ma też prawo do potrącenia kosztu. W przypadku osób nieprowadzących działalności gospodarczej, koszt jest definiowany jako suma wydatków poniesionych przy nabyciu przedmiotu aportu. Dlatego, jeżeli przedmiot aportu został nabyty w drodze darowizny, to osoba wnosząca aport nie ma prawa do potrącenia żadnych kosztów i płaci podatek od przychodu (wartości objętych udziałów lub akcji) w pełnej wysokości.
Na potrzeby prowadzonej działalności handlowej najmuję lokal i w ramach umowy zobowiązałem się opłacać oprócz czynszu świadczenia dodatkowe: energię elektryczną, wodę oraz rozmowy telefoniczne, według faktur otrzymywanych od dostawców. Faktury mają być jednak wystawiane na firmę, która kiedyś w tym lokalu prowadziła działalność i podpisała umowy z dostawcami, a właściciel lokalu nie wyraził zgody na wystawianie na podstawie faktur własnych dowodów obciążeniowych. Czy mogę zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów, jeśli faktycznie płacę kwoty określone fakturami i jest to udokumentowane w raportach kasowych firmy?
Pracodawcy dość często umożliwiają pracownikom korzystanie w godzinach pracy z podstawowych produktów spożywczych. Poza tym produkty takie są wykorzystywane podczas spotkań z kontrahentami, odbywających się w firmach lub też w ramach poczęstunków dla klientów. Ostatnie zmiany ustawy o podatku od towarów i usług wzbudziły wątpliwości podatników, czy zobowiązani są opodatkować VAT nieodpłatne udostępniane produktów spożywczych, takich jak kawa, herbata, czy ciastka, pracownikom lub kontrahentom.
Bez względu na to, czy umowy menedżerskie zostaną zawarte w ramach działalności gospodarczej, czy też poza nią, przychody z tytułu ich wykonywania będą zaliczane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście i opodatkowane według jednakowych zasad. Zasady te wyłączają możliwość kwalifikowania przychodów z umów menedżerskich, nawet tych, które są zawierane w ramach działalności gospodarczej, jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, a tym samym opodatkowania ich 19% podatkiem liniowym.
Wypełniając roczne PIT-y, wiele osób ustaliło, że dostanie zwrot nadpłaty z urzędu skarbowego. Taka nadpłata, w zdecydowanej większości przypadków, powinna być zwrócona w terminie 3 miesięcy od złożenia deklaracji. Zdarzają się jednak sytuacje szczególne, kiedy termin ulega przesunięciu. Co to za sytuacje i o czym jeszcze warto wiedzieć oczekując na zwrot nadpłaty?
Więcej niż jedną podatkową księgę przychodów i rozchodów może prowadzić ten przedsiębiorca, który prowadzi przedsiębiorstwo wielozakładowe. Czyli przykładowo ma kilka oddzielnych sklepów, zakładów produkcyjnych, czy punktów usługowych. Wtedy musi prowadzić odrębne księgi w każdym zakładzie albo prowadzić jedną księgę w miejscu wskazanym jako jego siedziba, pod warunkiem, że w poszczególnych zakładach jest prowadzona co najmniej ewidencja sprzedaży.