Z perspektywy interesów Skarbu Państwa, za najbardziej szkodliwy rodzaj oszustw podatkowych uznać należy wyłudzenia zwrotów podatku od towarów i usług. O ile bowiem np. zatajenie przed fiskusem osiągniętego w danym okresie rozliczeniowym dochodu wiąże się jedynie z uszczupleniem dochodów budżetowych państwa, podkreślić należy, iż wyłudzenie podatku VAT dodatkowo te dochody zmniejsza. Nie dość bowiem, że oszust podatkowy nie uiszcza należnej daniny, to jeszcze uzyskuje od Skarbu Państwa środki, które mu się faktycznie nie należą. Korzyści związane z tego typu działalnością przestępczą znajdują więc swoje źródła w budżecie państwa, a każda kwota wyłudzona przez oszustów wiąże się ze zmniejszeniem środków przekazywanych przez państwo na inne, społecznie istotne cele. Na oszustach vatowskich tracimy więc wszyscy.
Minister Finansów po wyroku TSUE rozstrzygającym, że to gminy a nie ich jednostki budżetowe są podatnikami VAT, deklaruje, że dostosowanie rozliczeń VAT gmin do tezy wyroku nastąpi „w przód". Samorządy mogą jednak, zgodnie z wyrokiem TSUE, podjąć decyzję o dokonaniu korekt rozliczeń (uwzględniając model „scentralizowany" - czyli, że to gmina rozlicza VAT jako podatnik) nieobjętych przedawnieniem. Ministerstwo wyjaśnia jednocześnie, że aby zachować zasadę neutralności VAT – korekty muszą zostać sporządzone w odniesieniu do całego poprzedniego 5 letniego okresu nieobjętego przedawnieniem. Nie będzie możliwe sporządzanie korekt wybiórczych, tj. tylko za wybrane przez samorządy okresy rozliczeniowe.
Ostatni wyrok TSUE uznający nie wiadomo dlaczego, że gminne jednostki budżetowe jakoby nie są podatnikami podatku od towarów i usług, jest przysłowiowym gwoździem do trumny tego podatku. Dlaczego? Bo podstawowa teza tego wyroku, że tylko gminy i miasta (osoby prawne) są podatnikami VAT-u, a podległe im jednostki budżetowe już nie, wymyślił zagraniczny biznes doradczy, jakże hołubiony przez władze III RP.
Niestaranny przedsiębiorca ma o rok mniej na korektę deklaracji VAT. Rzetelny może korygować dłużej – tyle, ile przewiduje ordynacja, czyli ponad 5 lat. Tak uznał 21 września 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny (w wyroku o sygn. akt I FSK 849/14). Stwierdził, że nie może być tak, iż organy najpierw utwierdzają podatnika w przekonaniu o braku prawa do odliczenia VAT, a następnie, gdy okaże się, że nie miały racji, ograniczają mu termin na korektę.
Przepisy nie precyzują, w jaki sposób powinien być potwierdzany odbiór faktury korygującej, ani też nie określają formy takiego potwierdzenia. Każda metoda potwierdzenia jest więc dopuszczalna. Przepisy nakazują potwierdzanie tylko takich faktur korygujących, które skutkują obniżeniem podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku VAT. Treść potwierdzenia otrzymania faktury korygującej powinna wskazywać, że faktura korygująca, której potwierdzenie dotyczy, dotarła do nabywcy, a ponadto powinno ono zawierać datę otrzymania przez nabywcę faktury korygującej oraz datę wpływu tego potwierdzenia do wystawcy faktury.
Jesteśmy spółką cywilną. Rejestrując spółkę jako czynnego podatnika VAT wybraliśmy metodę kasową rozliczania tego podatku. Jednak nie poinformowaliśmy o tym naszych kontrahentów, nie zamieszczając na fakturach oznaczenia „metoda kasowa", ani też nie powiadamiając ich o tym w jakikolwiek inny sposób. W konsekwencji odliczali oni VAT z naszych faktur w niewłaściwych okresach rozliczeniowych (w miesiącu otrzymania faktury, a nie jak powinni - w miesiącu zapłaty należności). Natomiast my odprowadzaliśmy VAT należny zgodnie z wybraną metodą, tj. w rozliczeniu za okres, w którym otrzymaliśmy od nich zapłatę za faktury. Czy jesteśmy zobowiązani skorygować nasze faktury, chociaż podatek VAT wykazany na tych fakturach rozliczyliśmy prawidłowo?
Sprzedajemy energię elektryczną klientom biznesowym i indywidualnym, którzy zużywają ją do własnych celów. Faktury za dostawę energii elektrycznej będą wystawiane z terminem płatności przypadającym po terminie wystawienia faktury. W praktyce zdarza się, że wystawiając te faktury popełniamy błąd sami albo też z przyczyn od nas niezależnych (np. błędne odczyty liczników energii elektrycznej przekazywane przez podmiot trzeci, z którym współpracujemy). Wówczas wystawiamy faktury korygujące, zarówno zwiększające, jak i zmniejszające podstawę opodatkowania podatkiem VAT. Kiedy powinny one zostać ujęte w rejestrach i deklaracjach VAT?
Na podstawie umów zawartych z zakładami ubezpieczeniowymi świadczymy usługi assistance. Początkowo zaklasyfikowaliśmy je jako usługi zwolnione z VAT, lecz taką klasyfikację zakwestionował nam fiskus. Stosując się do otrzymanej interpretacji indywidualnej, skorygowaliśmy nasze faktury i rozliczenia VAT, wykazując te usługi jako opodatkowane stawką podstawową. Jednak z tą interpretacją nie zgodził się NSA, przyznając nam ostatecznie rację, co do zwolnienia z VAT tych usług. W związku z tym, ponownie skorygowaliśmy nasze faktury, ujmując te korekty - zgodnie ze wskazówkami fiskusa zawartymi w otrzymanej interpretacji - na bieżąco. Jednak korekty te dotyczą sprzedaży z lat ubiegłych, na podstawie której obliczaliśmy wskaźnik proporcji stosowany do odliczeń VAT. Czy powinniśmy teraz skorygować ten wskaźnik za te lata, ujmując do obliczeń te korekty i na podstawie na nowo obliczonego wskaźnika zweryfikować odliczenia VAT za tamte okresy?
Prowadzimy działalność handlową. Sprzedaż dla klientów detalicznych ewidencjonujemy na kasie fiskalnej. Nasi klienci, którzy chcą od nas otrzymać fakturę, przedstawiają oryginał paragonu. Na tej podstawie wystawiamy im fakturę. Zgodnie z przepisami, do kopii faktury dołączamy paragon dokumentujący dokonanie transakcji, który otrzymujemy od klienta. Często służbowych zakupów dokonują u nas pracownicy firm i niejednokrotnie zdarza się, że podają oni do faktury własne dane, zamiast danych pracodawcy. W jakiej formie powinny zostać skorygowane błędne dane? Klient (firma) żąda od nas faktury korygującej, a my uważamy, że dopuszczalne jest samodzielne skorygowanie tych danych przez klienta notą korygującą. Kto ma rację?
Od kilku lat drukujemy czasopismo (PKWiU 58.14.11) na zlecenie wydawnictwa w ilości nieprzekraczającej 1000 szt. kwartalnie. Ponieważ nie mieliśmy potwierdzenia, że czasopismu temu został nadany numer ISSN, ani też w żadnym miejscu nie był uwidoczniony jego nakład, to na fakturach za wytworzenie i dostawy tego czasopisma stosowaliśmy stawkę 22% VAT (a od 1 stycznia 2011 r. - 23%). Obecnie wydawnictwo zwróciło się do nas o skorygowanie faktur za 5 lat wstecz, przedkładając pismo (opatrzone bieżącą datą) o nadaniu czasopismu numeru ISSN już od 2000 r. Czy powinniśmy skorygować nasze faktury wstecz, tak jak żąda tego klient?
W celu poprawienia naszej płynności finansowej, w rozliczeniach z klientami jako dodatkową zachętę do terminowego regulowania należności, stosujemy skonto na wystawianych fakturach, o które - zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami - pomniejszamy podstawę opodatkowania od razu w momencie wystawienia faktury. Jeśli klient nie skorzysta ze skonta, wystawiamy faktury korygujące na jego wartość. Klient, który nie decyduje się skorzystać ze skonta, po upływie terminu jego obowiązywania przelewa nam w „zwykłym" terminie płatności pełną kwotę należności. Czy w takim przypadku mamy obowiązek żądania od klientów przekazania nam potwierdzenia otrzymania przez nich tych faktur korygujących?
Jestem właścicielem gospodarstwa rolnego, które prowadzę z żoną. Jako rolnik ryczałtowy w ramach prowadzonego gospodarstwa dokonuję dostawy produktów rolnych, które pochodzą z prowadzonej przeze mnie działalności rolniczej. Oprócz działalności rolniczej, w związku z którą posiadam status rolnika ryczałtowego, prowadzę również działalność pozarolniczą polegającą na świadczeniu usług wspierających produkcję roślinną (są to usługi rolnicze). W zakresie tych usług zarejestrowałem się jako podatnik VAT czynny. Ponieważ okazało się, że nie mogę równocześnie być czynnym podatnikiem VAT z tytułu świadczenia usług rolniczych, a w zakresie dostaw produktów rolnych nadal być rolnikiem ryczałtowym, to jak powinny zostać skorygowane faktury VAT RR wystawione od momentu uzyskania statusu czynnego podatnika VAT?
Prowadzę działalność gospodarczą polegającą na doradztwie w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania dla podmiotów krajowych i zagranicznych. Jestem zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Jestem też podatnikiem VAT-UE. Świadczyłem ww. usługi na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium Cypru i będącego cypryjskim rezydentem podatkowym, który był czynnym podatnikiem VAT na Cyprze oraz posiadał VAT-UE. Ponieważ cypryjskie organy podatkowe wykreśliły spółkę z rejestru podatników VAT, od momentu wykreślenia wystawiałem jej faktury ze stawką krajową 23%. Okazało się jednak, że wykreślenie było niezasadne i w związku z tym wstecznie przywrócono spółce status podatnika VAT. Czy mam prawo skorygować faktury dla tej spółki, na których niesłusznie wykazałem polski VAT, podczas gdy faktura nie powinna go zawierać ze względu na opodatkowanie tych usług na Cyprze, i na tej podstawie odzyskać niesłusznie zapłacony podatek?
Świadczę usługi doradztwa technicznego z zakresu geodezji związane z obsługą budowy kompleksu technicznego na nieruchomości położonej w Niemczech. Sądząc, że do moich usług ma zastosowanie ogólna reguła określania miejsca świadczenia usług, wynikająca z art. 28b ustawy o VAT, do wynagrodzenia określonego w euro doliczałem polski podatek VAT, gdyż nabywcą mojej usługi była spółka będąca podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce. Ponieważ nie byłem pewien poprawności ustalenia miejsca świadczenia moich usług, wystąpiłem o interpretację indywidualną. Z otrzymanej odpowiedzi wynika jednoznacznie, że moje usługi w tym konkretnym przypadku są usługami związanymi z nieruchomością, zatem miejscem ich świadczenia jest miejsce położenia tej nieruchomości, czyli Niemcy. Popełniony przeze mnie błąd w zakwalifikowaniu miejsca świadczenia moich usług spowodował, że niepotrzebnie naliczałem VAT na fakturach dla nabywcy. Czy mam prawo skorygować tę pomyłkę poprzez wystawienie faktur korygujących i odzyskać nadpłacony VAT składając korektę deklaracji, w których został on nieprawidłowo wykazany jako podatek należny?
W ramach swojej działalności gospodarczej podejmujemy szereg działań promocyjnych i marketingowych skierowanych do kontrahentów. W ramach tych działań dokonywaliśmy różnego typu nieodpłatnych przekazań towarów. Działania te mają na celu zwiększenie sprzedaży naszych produktów. W latach ubiegłych nieodpłatne przekazania dokumentowaliśmy fakturami wewnętrznymi, w których wykazywaliśmy należny podatek od towarów i usług oraz wykazywaliśmy ten podatek w deklaracji VAT-7. Po ponownej weryfikacji okazało się, że niektóre z dokonanych przez nas nieodpłatnych prze¬kazań towarów nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym podatek należny wykazany w fakturach wewnętrznych nie powinien być naliczony. Obecnie faktury wewnętrzne zostały pozbawione przymiotu faktury, jaki posiadały w latach ubiegłych, zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami. Czy w związku z tym dopuszczalne jest wystawienie faktur korygujących do faktur wewnętrznych wystawionych w latach ubiegłych?
W wystawionej za usługi fakturze wykazałem wartość swojego wynagrodzenia wraz z podatkiem VAT, zgodnie z zawartą umową. Obecnie okazało się, że moje usługi korzystają ze zwolnienia z VAT. Czy w takim przypadku korygując fakturę mogę potraktować cenę brutto z faktury pierwotnej jako cenę netto? Wówczas wartości te będą zgodne z zawartą umową, której nie można zmienić, gdyż została ona zawarta w wyniku wygranego przetargu, a tym samym nie może już ulec zmianie wartość przedmiotu zamówienia.
