Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzależniają metodę określenia wartości początkowej środków trwałych od sposobu ich nabycia (np. odpłatne nabycie, częściowo odpłatne nabycie, wytworzenie, nabycie w drodze spadku, darowizny, aportu). Brak jednak regulacji dotyczącej sposobu określenia wartości początkowej środków trwałych stanowiących wynagrodzenie za umarzane udziały.
W dniu 26 maja 2011 r. zapadł interesujący wyrok WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 312/11) w sprawie uznania przez organy podatkowe wykrytych w czasie remanentu nadwyżek w magazynie za przychód podatkowy. Jest to wyrok kontrowersyjny, gdyż jest korzystny dla organu podatkowego w sytuacji, gdy wydawałoby się rację ma podatnik. Zdaniem fiskusa nadwyżki te są nieodpłatnym świadczeniem, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt. 2 ustawy o CIT także w sytuacji, gdy nie stanowią świadczenia otrzymanego od innego podmiotu. Dotyczy to np. sytuacji wykrycia błędu pracownika, a nie rzeczywistego odkrycia w magazynie towarów i materiałów otrzymanych nieodpłatnie od dostawców.
Wynajmuję nieruchomość spółce z o.o. W związku z umową najmu otrzymuję należności czynszowe, od których wpłacam miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ostatnio otrzymałem zawiadomienie o zajęciu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną. Zawiadomienie zobowiązuje spółkę z o.o. do tego, aby nie dokonywała wpłat z tytułu umowy najmu na moją rzecz, lecz aby przekazywała należności organowi egzekucyjnemu. W efekcie nie otrzymuję należności czynszowych uiszczanych przez najemcę, ze względu na to, że podlegają zajęciu przez organ egzekucyjny. Czy od zajętych należności czynszowych powinienem płacić podatek dochodowy skoro ich faktycznie nie otrzymuję?