Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał niedawno, że jeśli uzyskanie od kontrahenta kopii faktury korygującej w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to podatnikowi nie można odmówić prawa do odliczenia VAT, jeśli wykaże on, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w korekcie. Pojawiają się już pierwsze wyroki sądów polskich, uwzględniające wyrok Trybunału. Jednym z nich jest wyrok WSA we Wrocławiu.
Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, opodatkowani wg skali podatkowej PIT mogą skorzystać z odliczeń od dochodu (np. z tytułu przekazanych darowizn, wydatków na Internet), odliczeń od podatku (np. ulga na dziecko), a także z możliwości wspólnego rozliczenia z małżonkiem. Przedsiębiorcy opodatkowani liniowo mogą jedynie zmniejszyć swój dochód o zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne, a podatek o składki z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego. Płacącym podatek w formie karty podatkowej zostaje tylko odliczenie składek na ubezpieczenie zdrowotne.
Podatnicy VAT są obowiązani wystawiać faktury, które stwierdzają w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.
Obecnie, organy podatkowe prezentują jednolite stanowisko, zgodnie z którym faktury korygujące przychody, bez względu na przyczynę uzasadniającą korektę przychodów, powinny być rozliczane w okresie rozpoznania przychodu należnego. Poprzednio, w pewnych przypadkach organy zgadzały się na rozliczanie faktur korygujących w dacie ich wystawienia. Czy obecnie prezentowane stanowisko jest prawidłowe?
Podatnik VAT może, przy spełnieniu określonych warunków, wybrać kraj opodatkowania dokonanej dostawy towarów - w przypadku, gdy sprzedaż realizowana jest na terytorium innego państwa Unii Europejskiej, a nabywcą jest podmiot nierozpoznający transakcji wewnątrzwspólnotowych. W takim przypadku mamy bowiem do czynienia ze sprzedażą wysyłkową. Ustawodawca w ustawie o VAT zdecydował się nie tylko na zdefiniowanie przywołanego pojęcia, ale określił również reguły jakie mają zastosowanie do takich czynności - w szczególności co do wyboru kraju opodatkowania.
Pojęcie „pustej faktury” odnosi się do sytuacji, w której podatnik wystawi fakturę VAT, która nie odzwierciedla stanu faktycznego. Będzie to miało miejsce, gdy podatnik na fakturze wykaże dostawę towarów, bądź usługę, której nigdy nie było. Pomimo, że podatek wykazany w fakturze zostanie zaewidencjonowany, uwzględniony w deklaracji VAT-7 i zapłacony, organ skarbowy, który ujawni tego rodzaju nieprawidłowość, dokona korekty złożonego rozliczenia.
Obowiązek podatkowy w VAT w przypadku dokonania wpłaty zaliczki na rzecz podatnika podatku wartości dodanej, istnieje wyłącznie w sytuacji gdy podatnik ten wystawi na rzecz podatnika fakturę (invoice, rechung, etc.) potwierdzającą otrzymanie przez ten podmiot części lub całości wynagrodzenia przed realizacją dostawy, w tym także przedpłatę. Dlatego też faktura wystawiona przez ww. podmiot, która nie potwierdza otrzymania przedpłaty, lecz wzywa do jej uiszczenia nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w VAT.
Przedsiębiorcy w celu zwiększania sprzedaży wypłacają często swym kontrahentom premie pieniężne stanowiące swego rodzaju nagrodę finansową za zakup określonej ilości towarów lub usług, czy też za terminowe dokonywanie płatności za towary i usługi. Często zdarza się, kontrahenci, którym została udzielona premia pieniężna wystawiają z tego tytułu faktury, traktując tę czynność jako świadczenie usług. Udzielający premii mają zaś wątpliwość, czy przysługuje im uprawnienie do odliczenia VAT naliczonego na podstawie takiej faktury.
