Od 2013 roku czekają nas istotne zmiany dotyczące fakturowania sprzedaży towarów i usług. Pojawią się faktury uproszczone, a znikną m.in. faktury wewnętrzne. Przewiduje się również likwidację określeń „Faktura VAT-MP”, „Faktura VAT-marża”. Wprowadzona będzie możliwość umieszczenia informacji, iż podatek VAT rozlicza nabywca, a także możliwość wystawiania faktur zbiorczych. Zmian jest znacznie więcej, w tym w samej treści faktur VAT.
Minister Finansów wydał 30 marca 2012 r. interpretację ogólną dotyczącą opodatkowania podatkiem VAT dostawy i montażu sprzętu medycznego. Minister uznał, że niezależnie od treści zawartej umowy, dostawa wyrobu medycznego, podlega obecnie opodatkowaniu 8% stawką VAT. Natomiast prace polegające na dostosowaniu (adaptacji, przebudowy, rozbudowy itp.) pomieszczeń szpitala prowadzone w związku z dostawą ww. wyrobu medycznego nie korzystają, co do zasady, z preferencji podatkowej i podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT (obecnie 23%).
W przypadku, gdy umowa dzierżawy gruntu zostanie zakończona wykupem gruntu przez dzierżawcę, to wartość wzniesionych przez niego na tym gruncie budynków, stanowiących jego nakład własny, nie wejdzie do podstawy opodatkowania VAT. W takich przypadkach, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegać wyłącznie wartość gruntu. W odniesieniu do budynków nie występuje bowiem dostawa towaru.
Obowiązek opodatkowania VAT usług dotyczących wstępnej likwidacji szkód, likwidacji szkód majątkowych oraz komunikacyjnych, wykonywanych na rzecz i w imieniu zakładu ubezpieczeń, zależy przede wszystkim od określenia, czy dana usługa jest usługą ubezpieczeniową lub stanowi odrębną całość, która jest niezbędna i właściwa dla świadczenia usługi ubezpieczenia.
Zgodnie z art. 18 ustawy o VAT komornik, który dokonuje czynności egzekucyjnych wobec podatnika VAT, jest płatnikiem tego podatku. Rzecz jasna ma to miejsce w przypadku sprzedaży majątku przejętego w drodze egzekucji. Jednak podatek VAT nie może być uznany za należność, którą uwzględnia się w planie podziału sumy uzyskanej z egzekucji jako przypadającą wierzycielowi egzekwującemu lub innemu uczestnikowi podziału. Bowiem Skarb Państwa, będący wierzycielem tej należności, nigdy nie jest wierzycielem egzekwującym w danym postępowaniu egzekucyjnym.