W listopadzie 2004 r. został oddany do użytku budynek, który objęto, na podstawie preferencyjnych przepisów, indywidualną stawką amortyzacji podatkowej w wysokości 33%. W listopadzie 2007 r. kończy się zatem amortyzacja tego środka trwałego. Problem dotyczy rozliczenia 1%. Skoro przez trzy lata stawka wynosiła 33%, to teoretycznie pozostaje 1% niezamortyzowany. Jednak z prostego przeliczenia wynika, że w 2007 r. w koszty zostanie odpisane mniej niż 33% wartości początkowej środka trwałego. Do którego roku powinno się zaliczyć wspomniany 1% wartości początkowej?
Pracuję w firmie, która generuje z programu F-K miesięcznie około 1000 faktur sprzedaży. Do tego dochodzi sprzedaż niefakturowana w liczbie 300-500 odbiorców. Sprzedaż ewidencjonowana jest w programie F-K jednym zapisem po stronie przychodu, VAT oraz należności. Podczas przeglądu biegły określił, że do syntetyki jest konieczna analityka. Czy analityka oraz rozliczanie rozrachunków z poszczególnymi odbiorcami (potwierdzanie sald należności) mogą się odbywać w arkuszu Excela, czy też według ustawy o rachunkowości jest to niedopuszczalne i należy zastosować analitykę w programie F-K? Jak prawidłowo zaprowadzić analitykę, tak aby bez problemu dane w niej zawarte można było wykorzystać przy potwierdzaniu sald?
Jednostki w swej działalności napotykają występowanie różnego rodzaju rozrachunków i rozliczeń. Mogą one dotyczyć różnych tytułów, jak i kontrahentów. Należności to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe, które czasowo znajdują się w dyspozycji innych osób, jednostek czy instytucji, natomiast zobowiązania to wynikający z przeszłych zdarzeń stosunek prawny, w którym jedna osoba (wierzyciel) może żądać od drugiej (dłużnika) świadczenia, a ta ostatnia powinna to świadczenie spełnić.