W przypadku, gdy umowa dzierżawy gruntu zostanie zakończona wykupem gruntu przez dzierżawcę, to wartość wzniesionych przez niego na tym gruncie budynków, stanowiących jego nakład własny, nie wejdzie do podstawy opodatkowania VAT. W takich przypadkach, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegać wyłącznie wartość gruntu. W odniesieniu do budynków nie występuje bowiem dostawa towaru.
Zgodnie z art. 18 ustawy o VAT komornik, który dokonuje czynności egzekucyjnych wobec podatnika VAT, jest płatnikiem tego podatku. Rzecz jasna ma to miejsce w przypadku sprzedaży majątku przejętego w drodze egzekucji. Jednak podatek VAT nie może być uznany za należność, którą uwzględnia się w planie podziału sumy uzyskanej z egzekucji jako przypadającą wierzycielowi egzekwującemu lub innemu uczestnikowi podziału. Bowiem Skarb Państwa, będący wierzycielem tej należności, nigdy nie jest wierzycielem egzekwującym w danym postępowaniu egzekucyjnym.
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT).
W założeniu, prowadzenie działalności gospodarczej jest ukierunkowane na osiągnięcie jak najwyższego zysku. Sposobów osiągnięcia tego celu jest bardzo wiele. Czasami zdarzyć się może, iż przedsiębiorcy, w dłuższej perspektywie czasowej, opłaci się dokonać sprzedaży w takim systemie rabatowym, że działalność nie tylko, że nie przynosi zysków, ale wręcz straty.