Podatnicy, dokonując transakcji jako podmioty powiązane, muszą ocenić, czy nie przekroczą limitów ustawowych. Jeżeli tak się stanie, muszą prowadzić tzw. dokumentację cen transferowych. Ma ona ułatwić organom podatkowym ocenę racjonalności np. zakupu usług między podmiotami powiązanymi oraz sprawdzenie, czy zapłacona cena odbiegała od ceny rynkowej.
Dnia 1 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wydał precedensowy wyrok, w którym uznał, że wydatki na poczęstunek podany podczas spotkania z kontrahentem (tzw. wydatki gastronomiczne), mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów bez względu na to, czy spotkanie miało miejsce w siedzibie podatnika, czy w restauracji lub innym lokalu gastronomicznym.
Zgodnie z ustawą o rachunkowości w sprawach nieuregulowanych przepisami tej ustawy, przyjmując zasady (politykę) rachunkowości, jednostki mogą stosować krajowe standardy rachunkowości wydane przez Komitet Standardów Rachunkowości. Gdy brak jest odpowiedniego standardu krajowego, jednostki, inne niż wymienione w art. 2 ust. 3 ustawy o rachunkowości, mogą stosować Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.
Nasza spółka zawiera z nabywcami umowy na sprzedawane wyroby. Aby ograniczyć skutki wahań rynkowych cen sprzedawanych produktów, spółka zawiera z wyspecjalizowanymi podmiotami transakcje na instrumentach pochodnych (opcje, swapy, forward, futures). Zawierane kontrakty obejmują często rozliczenie pieniężne samego instrumentu, bez dostawy towaru (tzw. transakcje nierzeczywiste). Gdy wystawiającym opcje walutowe jest spółka, otrzymuje ona od brokera premię opcyjną. Natomiast gdy spółka jest nabywcą opcji, dokonuje ona płatności premii na rzecz brokera. Spółka albo dokonuje realizacji praw z nabytych opcji, albo rezygnuje z tej realizacji. Jak rozliczyć te transakcje w podatku dochodowym od osób prawnych?