Spółka, delegując pracownika w zagraniczną podróż służbową, wypłaca zaliczkę w walucie obcej bądź w PLN. Przy księgowaniu kosztów tej podróży spółka stosuje średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień przedłożenia rozliczenia delegacji, natomiast do rozliczenia z pracownikiem – kurs średni NBP z dnia wypłaty zaliczki. Różnica między poniesionymi wydatkami jest rozliczana w PLN. Czy powstałe w ten sposób różnice kursowe są różnicami podatkowymi? Jeśli tak, to czy w pełnej wysokości? Czy ma znaczenie, że zaliczka w całości pokryła wydatki? Czy są różnicami podatkowymi tylko do wysokości zaliczki?
Wydatki poniesione na zakup upominków reklamowych mogą zostać uznane za mające związek z reklamą (a tym samym za koszty podatkowe), jeżeli mają niewielką, niekiedy wręcz symboliczną wartość, są rozdawane masowo, do szerokiego grona odbiorców oraz są oznakowane logo lub nazwą produktu. Dla obdarowanych osób będą nieodpłatnym przychodem ale nie trzeba płacić PIT, jeżeli wartość poszczególnych prezentów nie przekracza kwoty 200 zł.
Pracodawcy często organizują swoim pracownikom spotkania z okazji świąt. Takim imprezom z okazji Bożego Narodzenia, czy Wielkanocy towarzyszy z reguły poczęstunek, czasem bogatsza oprawa, np. muzyczna, artystyczna. Czy pracownicy którzy wzięli udział w takim wydarzeniu, uzyskują z tego tytułu przychód opodatkowany PIT? Sprawdźmy, jak interpretują tą kwestię organy podatkowe i sądy.
Pracownicy spółki często uczestniczą w spotkaniach biznesowych, odbywających się w restauracjach i lokalach, w ramach których korzystają z posiłków. Charakter spotkań jest stricte służbowy, niemniej spółka jako płatnik podatku dochodowego, powzięła wątpliwości, czy w związku z tym osoby uczestniczące uzyskują przychód z nieodpłatnego świadczenia?
W tych wszystkich sytuacjach, kiedy konkretne świadczenie jest uchwytne, gdy można je przypisać do konkretnego pracownika, gdy pracownik skorzysta z konkretnej usługi pozostawionej do dyspozycji, która jest określona np. poprzez nocleg indywidualny zorganizowany dla pracownika czy przez bilet wstępu na określoną imprezę - można mówić o powstaniu przychodu z nieodpłatnych świadczeń. Jednak w tych przypadkach, kiedy zaproszenie jest skierowane do ogółu pracowników, kiedy nie można zindywidualizować ani tego, ilu pracowników weźmie udział w imprezie, a nawet jeśli stawi się określona liczba, gdy nie można ocenić w jakim zakresie każdy z nich skorzysta z pozostawionych do dyspozycji świadczeń w naturze, nie można mówić o powstawaniu przychodu.
Wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie świadczeń co do zasady stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Cechą szczególną świadczenia nieodpłatnego jest brak wzajemności świadczeń, a więc brak jakiegokolwiek przysporzenia po stronie wykonującej usługę, udzielającej praw, etc. Ponadto, w orzecznictwie przyjmuje się, że pojęcie to powinno rozumieć się szeroko. Jakie zatem konsekwencje niesie za sobą taka definicja świadczenia nieodpłatnego w przypadku usług świadczonych przez członków zarządu na rzecz spółki bez wynagrodzenia?
Firmy często przekazują różnego typu ulotki, foldery, czy katalogi, które mają na celu reklamę lub promocję działań danego podmiotu. Problematyczna, zwłaszcza w kontekście nowelizacji ustawy o VAT, która wejdzie w życie 1 kwietnia 2013 r., jest kwestia zasad opodatkowania nieodpłatnego przekazania tego typu materiałów.
Od 2007 roku nie zmieniły się limity diet i należności z tytułu podróży służbowych wynikające z rozporządzeń Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Jednak już wiadomo, że wreszcie od 1 marca 2013 roku nastąpi podwyższenie tych stawek. Dieta wzrasta do 30,- zł. Ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu środkami komunikacji miejscowej wyniesie 6,- zł, a ryczałt za nocleg 45,- zł. Wyższe będą też diety zagraniczne i limity noclegowe w delegacjach zagranicznych. Ma to oczywiście swój istotny podatkowy wymiar.
Znane jest już pisemne uzasadnienie uchwały Izby Finansowej NSA z 24 października 2011 r. (sygn. II FPS 7/10), w której stosunkiem głosów 22 do 8 wygrała teza, że pakiety medyczne fundowane pracownikom przez pracodawcę są dla pracowników nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.
Uzasadnienie jest bardzo ciekawe, m.in. dlatego, że NSA odniósł się również do kwestii obliczania wartości takiego świadczenia. Ponadto ważne dla podatników argumenty przeciw tezie uchwały znalazły się w zdaniach odrębnych tych sędziów, którzy głosowali przeciw uchwale.
